| |
Σ’ ένα στρατί σ’ απάντησα, δε μού ’πες «καλημέρα»
κι η νύχτα με τ’ αστέρια της, εσκέπασε τη μέρα.
– Τι θες να κάνω, ρώτησα, για να σε μεταπείσω;
– Λησμόνα με, παράτα με, κι εγώ θα σ’ αγαπήσω.
Χρόνοι διαβήκαν, ένας, δυο, διαβήκανε τρεις χρόνοι
και στάθηκα στην πόρτα σου και βγήκες στο μπαλκόνι.
– Τρελέ, τι κάνεις; Φώναξες. Δε σού ’πα να τού δίνεις;
Με χρόνους έναν, δυο και τρεις, τον όρκο σου προδίνεις.
Π.Θ.Τουμάσης
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
