Ακόμα νιώθω το απότομο φιλί σου
σε νέο κόσμο με έχει πάει
με έχει κλείσει μές στης καρδιάς σου, το κελί σου
μαστίγιο είναι που συνέχεια με χτυπάει
Ακόμα νιώθω το χάδι από το κορμί σου
το χέρι μου, στο χέρι σου τρυπάει
είναι το σώμα σου ένα είδος φυλακής σου
που εκεί φυλακισμένο συνέχεια σαν σκλάβο
με κρατάει
Έχω τα μάτια μου κλειστά
μές στο σκοτάδι
Έξω πετάνε τα πουλιά
και είναι βράδυ
Έχω του Άδη το σχοινί
να με τυλίγει
Είμαι στο νούμερο οχτώ, πάω στην
Ένατη πύλη (2χ)
Ακόμα νιώθω κρύο τον ιδρώτα
στην σκέψη μου συνέχεια να περνάει
έχεις κλείσει της ζωής μου πια εδώ την πόρτα
το σώμα μου σε νέο κόσμο πετάει
Ακόμα νιώθω την σκιά σου
στο σώμα μου επάνω να περπατάει
έχει εγκαταλείψει η ματιά μου, την ματιά σου
το σώμα μου έχει πάψει πια να πονάει
Έχω τα μάτια μου κλειστά
μές στο σκοτάδι
Έξω πετάνε τα πουλιά
και είναι βράδυ
Έχω του Άδη το σχοινί
να με τυλίγει
Είμαι στο νούμερο οχτώ, πάω στην
Ένατη πύλη (2χ)
