| |
| | Μονοπατια |  | | |
Μεστης ψυχης τα μονοπατια συναντησα απόκρυφα, δύο μάτια.
Που ητανε εκει, από μικρό παιδί.
Μεστης Ψυχης Μου τα κομμάτια
είδα έρημα παλάτια, προχώρα μου χες πει, θυμάσαι στην αυλή;
Μαζεψα τα κομμάτια και έφυγα
Να πονάω ποσο βαρεθηκα.
Να αγαπαω μια σκια,
που χε πετρινη καρδιά,
πως το ανεχτηκα.
Αν καποτε με σκεφτείς
ισως να ρθεις να με βρεις.
Ένα ωραίο πρωινό, ένα δειλινό.
Αν κάποτε το θάρρος βρεις,
δυο φορές να το σκεφτείς.
Πως άλλαξα καιρό, άλλαξα και εγώ..
Μαζεψα τα κομμάτια και έφυγα,
Να πονάω ποσο βαρεθηκα.
Να αγαπαω μια σκια,
που χε πετρινη καρδιά.
πως το ανεχτηκα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
12-09-2020 @ 17:17 | Γιώργο μου, μην πικρένεσαι,
κι αυτό θε να περάσει.
Όλοι μας τη χυλόπιτα
έχουμε δοκιμάσει.
::hug.:: | | Αγιοβλασιτης
12-09-2020 @ 17:18 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
