ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ
02-09-2006 @ 07:41 | θα προτιμούσα στο "Δεν ξέρεις πως κανείς δεν σου χρωστάει"
να έλεγε "Και ξέρεις πως κανείς δεν σου χρωστάει"
Πάρα πολύ καλό ::smile.:: | |
MARGARITA
02-09-2006 @ 07:59 | Δεν ξέρεις πως κανείς δεν σου χρωστάει
Την ευτυχία που για χρόνια απαιτείς
Και ξέρεις πως σε κανένα δεν χρωστάς
παρά μονάχα στην ευτυχία που απατάς ::smile.::
Φως Λύχνε, περισσότερο φως....μου άρεσε πάρα πολύ. | |
MASTER
02-09-2006 @ 08:43 | ...τα σπαθιά του λόγου... | |
agrampeli
02-09-2006 @ 08:50 | πολυ όμορφο ::smile.:: | |
ΑΙΟΛΟΣ
02-09-2006 @ 09:47 | Αδιάφορο το βλέμμα σου κοιτάει
Και πάλι ψάχνεις κάτι να "φτιαχτείς"
Δεν ξέρεις πως κανείς δεν σου χρωστάει
Την ευτυχία που για χρόνια απαιτείς
Ωραιότατοι στίχοι... Καλησπέρα... ::smile.:: | |
ofilia
02-09-2006 @ 11:09 | Καβαδία...των στοίχων...την ευτυχία που τόσα χρονια απαιτείς μακάρι..μέσα στην ομορφιά να βρεις... | |
Λύχνος του Αλλαδίνου
04-09-2006 @ 07:14 | Καλοί μου στιχοσύντροφοι...σας ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια...είμαι διπλά χαρούμενος γιατί σε ένα στιχοπόνημα βρήκα τόσο όμορφα σχόλια από τους ανθρώπους που εκτιμώ ιδιαίτερα μέσα σε αυτό το site...
Παραποιητή...αν το έγραφα όπως το είπες, θα παραποιούσα το νόημα, στην περίπτωση του δεν ήξερε...
Μαργαρίτα...χάρηκα που σου άρεσε...το φως υπάρχει μέσα μας...απλά πρέπει να το αφουγκραστούμε...
Μάστερ και Αγράμπελη...πολλά ευχαριστώ μέσα απ'την καρδιά μου...
Αίολε...να ξέρεις ότι κάθε σχόλιο σου άσχετα από το τι γράφει, μου δίνει μεγάλη χαρά...
Οφιλία...τι να πω...με τα σχόλια σου ομορφαίνεις τη σελίδα μου...
Οσο για σένα ξενιτεμένε ακορντεονίστα....ξέρεις ότι σου έχω μεγάλη αδυναμία, και κάθε φορά που αφήνεις το ίχνος σου κάτω από γραπτό μου...μου δίνεις ενέργεια να συνεχίσω να γράφω στην δύσκολη καθημερινότητα μου (βλέπεις δεν έχω την τύχη να ζω σαν ποιητής). Δεκτό το ρεφραινάκι σου, και θα χαρώ να ακούσω την έμπνευση σου αν σου έρθει - ελπίζω όχι κατακέφαλα. Τα σέβη μου κύριε. | |
 |
