| |
Κλέβω της νύχτα σου το φως και σπαρταρώ
μπήγω τα υνιά μου στους αγρούς της αμαρτίας
μέσα στο αγιάζι την ανάσα σου φορώ
και λαχταρώ , για τις στιγμές μιας....απαρτίας!!!!
Θαλασσοπνίγομαι για να’ρθω να σε βρω
είσαι της βέρας μου το σμάλτο, με άγρια λάμψη
μ’ ένα φιλί και μια αγκαλιά για θησαυρό
το παραμύθι της ζωής μου έχω γράψει
κι ενώ μου είπαν:! φύγε απ' τις αλυκές
αν μπει το αλάτι στην πληγή θα σε πονέσει
σε είχα διαλέξει, τις νυχτιές μου να με καις
και το κορμί σου, σε άγιους μύλους να με αλέσει!!!!
κλέβω της νύχτας σου το αστέρι για να δω
τα μονοπάτια, που τις νύχτες σου βαδίζεις
την μαργαρίτα της αγάπης μας, μαδώ
κι αφού τελειώνω μου ‘χει δείξει, πως με ορίζεις!!!!!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
