| |
Ποταμάκι τρέχει
από σφένδαμο περνά
Βλέπει κλαίει στα κρυφά
Κι απορεί τι έχει
Σφένδαμε ψηλό δεντρί/Φεγγαρολουσμένο
Πες μου εμένα ποια πληγή/Σ έχει λυπημένο;
Για να πάρουν το ρετσίνι/Να χουνε τάχα κεντρίσει
Τα ανοιξιάτικο κορμί σου/Που μυρώνει ότι αγγίζει;
-Πόση ακόμα ομορφιά/άλλη απ τα έλαιά μου
τα σιρόπια τα γλυκά/Τα ανοιξιάτικά μου
Με ζηλεύουν τα όνειρα/Με φθονούν τα λόγια
Με λυπούνται τα φιλιά/Κλάιν για εμέ τ' αχόγια
-Πόση ακόμα ομορφιά/Κρύβει η θωριά μου
Η πρασινωπή δροσιά/Την καλοκαιριά μου
Με ζηλεύουν τα δεντριά/με φθονεί η χλόη
Με λυπούνται τα κλαριά/πιάνουν μοιρολόι
-Πόση ακόμα ομορφιά/Κρύβει η φορεσιά μου
Τα χάλκινα τα φύλλα μου/Τα φθινοπωρινά μου
Με ζηλεύουν τα πνευστά /Με φθονεί η καμπάνα
/Με λυπούνται τα συρτά/Κλαίει κι η πικρομάνα
-Κι η νεράιδα του Βοριά/ Λευκό πέπλο απλώνει
Στα γυμνά μου τα κλαριά /νιφάδες από χιόνι
Με ζηλεύουν τα βουνά/Με φθονούν τα αστράλια
Με λυπάται ο χιονιάς/ Κλαίνε τα ακρογιάλια
Σκέφτεται ο ποταμός/ που όλα τα περνάει
η ομορφιά σου Σφένδαμε κι εμένα ξεπερνάει
κι άλλη πιότερη ομορφιά απ τα μπλε κλαριά σου
έχει ο αντικατοπτρισμός στα βαθιά νερά μου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
