| |
| | Αναζήτηση |  | | |
Αυτό που το αναζητάς βλέπεις πως δεν το βρίσκεις
και τότε στα "παρόμοια", τα όμοια εφευρίσκεις.
Κοιτάς παντού για να το βρεις κι όλο σε άλλα πέφτεις,
του εαυτού σου γίνεσαι ο πιο μεγάλος ψεύτης.
Περιπλανιέσαι και κοιτάς μήπως κάτι του μοιάζει,
μήπως κάτι παρόμοιο σε εσένανε ταιριάζει.
Χωρίς να πλάσεις μόνος σου τα όμοια σημεία,
ωρίμασες, κατάλαβες πως είναι αυτό ζημία.
Και πάλι τα ανόμοια, εμπόδια γινήκαν
και στην πορεία της ζωής, ενάντια σταθήκαν.
Κι όσο περνάει ο καιρός ζεις με αυτό τον πόνο,
πως δεν υπάρχει τελικά και χάνεις μόνο χρόνο.
Κι εκεί που λες αναζητάς κάτι παραμυθένιο
κάτι που λες ιδανικό, καθάριο, κρυσταλλένιο,
τον εαυτό σου ηρεμείς, είναι λες ουτοπία
και παύεις το κυνήγι σου στων μύθων τα τοπία.
Τι κάνεις όταν βρίσκεσαι σε τούτο το σημείο
και φτάνει μπρος του να σταθεί της μοίρας σου το πλοίο;
Σ' αυτό που 'λεγες όνειρο... Μα δεν μπορείς να αγγίξεις...
Χαίρεσαι που 'ναι υπαρκτό ή πόνο θες να πνίξεις;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | | |
|
Γιώργος Καλ-Ελ
25-09-2020 @ 14:07 | Κι εκεί που λες αναζητάς κάτι παραμυθένιο
κάτι που λες ιδανικό, καθάριο, κρυσταλλένιο,
τον εαυτό σου ηρεμείς, είναι λες ουτοπία
και παύεις το κυνήγι σου στων μύθων τα τοπία | | Skylight
25-09-2020 @ 14:34 | Υπέροχο! Εύγε ::up.:: ::up.:: ::theos.::
Απ την αρχή μέχρι το τέλος πολύ ωραία ροή και νόημα. | | Αγιοβλασιτης
25-09-2020 @ 17:56 | ::up.:: ::theos.:: ::yes.:: | | χωρίς λόγια
25-09-2020 @ 23:25 | !!! | | -Ειρήνη-
26-09-2020 @ 08:51 | Χαίρεσαι που 'ναι υπαρκτό. Πολύ ωραίο! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
