ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
28-09-2020 @ 00:37 | Για φίλο σου τετράποδο λυπάμαι.
Τι να κάνεις;
Είναι σαν δύο δίποδους, αγαπητούς,
να χάνεις.
::hug.:: | |
Ουτοπία
28-09-2020 @ 01:15 | Με άγγιξε πάρα πολύ Αναστάση η υπέροχη και πονεμένη αφιέρωσή σου.
Τα ζώα είναι Αγάπη. Λυπάμαι ειλικρινά για την απώλεια. ::cry.::
Είμαι πολύ δεμένη με το σκυλί μου και αυτήν ακριβώς τη στιγμή τρέμω.
Του παντοτινού αποχαιρετισμού.
Καλή δύναμη. ::hug.:: ::cry.:: | |
Κων/νος Ντζ
28-09-2020 @ 06:32 | Λυπάμαι!!!
::sad.:: ::sad.:: ::sad.:: | |
Ιστιοπλόος
28-09-2020 @ 07:41 | Μεγάλη απώλεια είναι αυτή κ. Τάσο.
Τι να πω....τα συλλυπητήριά μου!!!!!!
Είναι τόσο αγαπητά τα ζωάκια, σαν άνθρωποι να χάνονται.
Κι αν έχεις να θυμάσαι κάτι αρνητικό, είναι κάποιο αντικείμενο
που σου χάλασαν, όχι κάτι το τρομερό.
Με τους ανθρώπους όμως περιπλέκονται τα πράγματα.
Οι τρύπες, τ' αποτυπώματα μόνο από τις αιχμηρές λέξεις τους, καθώς καρφώνονται στις ψυχές μας, είναι ικανές να μας διαλύσουν, μα και
να μείνουν ανεπούλωτες πληγές μια ζωή ολόκληρη.
Πως λοιπόν να μην αγαπάς τα ζώα;;;;
::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
Το μηνυματοκιβώτιό σας είναι γεμάτο. Παρακαλώ αν θέλετε αλαφρύνετέ το, να μπορεί να δεχθεί νέα μηνύματα.
Καλημέρα και τα σέβη μου!!!!!!!!!! | |
Μαυρομουστάκης
28-09-2020 @ 08:31 | Υπέροχη αφιέρωση που αγγίζει ακόμα κι αν δεν έχεις τετράποδο φίλο.
Λυπάμαι γι' αυτή σου τη μεγάλη απώλεια.... | |
iokasth
28-09-2020 @ 09:17 | Καλημερα Αναστάσιε.
Καταλαβαίνω πως νιωθεις, εχω και εγω ομορφες αναμνήσεις.
Εχουν περάσει 5 χρονια και δεν ξεχνώ τον χαμο του.
Ενας λυκος με ψυχούλα αρνιού...
Η Υπέροχη αφιέρωσή σου συγκινητική.
Φύλαξε τον μεσα σου, του φτάνει..γιατι μονο την αγαπη μας αδολα ζητουν..
ΝεφΕλλη
| |
Γιάννης Κατράκης
28-09-2020 @ 09:42 | Όλα τα σκυλιά πάνε στον παράδεισο...
Μακάρι να ήταν τόσο αγνοί και οι άνθρωποι..
Πολύ όμορφη και συγκινητική η αφιέρωση σου στον τετράποδο σου φίλο..
Να είσαι καλά φίλε μου να τον θυμάσαι....
::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | |
Euler2
28-09-2020 @ 10:44 | ::cry.:: ::cry.:: ::cry.:: | |
Μπόσινας Νίκος
28-09-2020 @ 13:52 | Πάρα πολύ ωραίο!
| |
χωρίς λόγια
28-09-2020 @ 18:26 | Γιγαντοδυσκολα πράγματα | |
**Ηώς**
28-09-2020 @ 18:45 | Ωραιότατο Τάσο! όλα πλάσματα της φύσης ::hug.:: | |
errikos_rwot
28-09-2020 @ 22:14 | Ωραιότατο!! | |
zari.kardias
29-09-2020 @ 01:25 | Η ματιά σου η γαλήνια και η άδολη . . .
τυπωμένη μες το νου μου ανεξίτηλα.
Πολύ συγκινητικά-τρυφερά γραμμένο!!! ::yes.:: ::up.::
...τα ένστικτά σου αγαθά και ολοφώτεινα...
γίγαντας γλυκός μαζί και άτακτος
::hug.::
Έχει ολόψυχα δεσμά αυτή η μοναδική άδολη φιλία | |
loukoulos
29-09-2020 @ 10:28 | υπέροχα λόγια για κάποιον που το αξίζει! | |
aridaios
30-09-2020 @ 01:02 | Τα μπαλκόνια που πηδούσες και τις γκέλες σου...
που σ' οδήγησαν πιο γρήγορα στην άβυσσο.
Γεια σου φίλε και για μένα να μη νοιάζεσαι...
εχω μάθει να αντέχω τις απώλειες. ::yes.:: ::cry.:: | |
-Ειρήνη-
30-09-2020 @ 07:41 | Τρυφερό και πολύ όμορφο το αποχαιρετιστήριο ποίημά σου, Αναστάσιε. Θα τον θυμάσαι με αγάπη το σκύλο σου! | |
φραγκοσυριανος
30-09-2020 @ 19:27 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
φραγκοσυριανος
02-10-2020 @ 17:05 | ::up.:: | |
ptoumassis
04-10-2020 @ 13:19 | Να πω την αλήθεια, από τόσο καλό ποιητή δεν είχα ξαναδιαβάσει ένα ποίημα για σκύλο... Συνήθως γράφουνε κάτι γλυκερά πράγματα. Τούτο εδώ το ποίημα με κράτησε σε ενδιαφέρον από την αρχή μέχρι το τέλος και, μάλιστα, με συγκίνησε κιόλας. Κατάφερε να μού επικοινωνήσει το συναίσθυμα, χωρίς υπερβολές και λεκτικές κορώνες. Λέει τα πράγματα όπως ήτανε... Αξιολογότατο έργο, φίλε Αγιοβλασίτη. Ξεχωρίζει. | |
 |
