Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: η βεράντα σου
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130200 Τραγούδια, 269318 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 η βεράντα σου
 

η βεράντα σου

Μια βεραντούλα τόση δα με άνθη στολισμένη
ποτέ μπαλκόνι πιο όμορφο δεν είχα ξαναδεί
ακόμα και την αγράμπελη την είδα ανθισμένη
με λεμονιάς τα ευωδιαστά τα άνθη να κρατεί.

Γύρω και γύρω είχε καρδιές με πράσινα τα φύλλα
και καταπράσινος φάνταζε ο έναστρος ουρανός
κι όταν το αεράκι φύσαγε με θεία ανατριχίλα
κατέβαινε βιαστικά κι ο ίδιος ο Θεός.

Στο καθαρό πεζούλι της αστράφτανε αστέρια
και οι περγκόλες φάνταζαν σαν νάτανε στοιχειά
άνθη και άνθη δοκίμαζαν από αόρατα δυο χέρια
με γρηγοράδα πρωτόγνωρη καινούργια φορεσιά.

Και στις βροχές και στις χιονιές η βεραντούλα αντέχει,
γιατί κάποια αόρατη δύναμη με πείσμα την κρατεί
ως κι η πρασινάδα η άτακτη απ΄τα κάγκελα προέχει
μήπως και κρύοι αέρηδες περάσουν από εκεί.

Μια νύχτα που ο ύπνος μου άργησε να με πάρει
θυμήθηκα στη βεράντα σου το πρώτο μου σ΄αγαπώ
κορδέλες τα κοριτσόπουλα φορούσανε με χάρη
και παίξαμε όλο χαμόγελα τσιλίκι και κρυφτό.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
malkon64
12-10-2020 @ 18:48
Θαυμάσιο ..................!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΣΤΙΧΟΠΟΙΟΣ
12-10-2020 @ 19:03
::up.:: ::up.:: ::up.::
χωρίς λόγια
12-10-2020 @ 22:02
!!!
Κων/νος Ντζ
12-10-2020 @ 22:27
Γλυκύτατο!

::up.:: ::up.:: ::up.::
zari.kardias
12-10-2020 @ 23:51
Στο καθαρό πεζούλι της αστράφτανε αστέρια
και οι περγκόλες φάνταζαν σαν νάτανε στοιχειά
άνθη και άνθη δοκίμαζαν από αόρατα δυο χέρια
με γρηγοράδα πρωτόγνωρη καινούργια φορεσιά.
Πανέμορφη περιγραφή!!! ::yes.:: ::up.::
::5156.::
-Ειρήνη-
13-10-2020 @ 14:40
Η βεράντα που περιγράφεις μοιάζει βγαλμένη από άλλη εποχή, σαν σκηνή από παλιά ελληνική ταινία... αν και υπάρχουν ακόμα τέτοιες βεράντες σε κάποια μέρη... είναι όμορφο, τρυφερό και νοσταλγικό το ποίημά σου!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο