aridaios
15-10-2020 @ 20:02 | Και περπατώ στη προσφυγιά με πικραμένα χείλη
σκορπίσαν μάνα οι γείτονες σκορπίσανε κι’ οι φίλοι. ::cry.:: ::cry.:: | |
ΣΤΙΧΟΠΟΙΟΣ
16-10-2020 @ 01:44 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
-Ειρήνη-
17-10-2020 @ 11:12 | Η πίκρα και η νοσταλγία αλληλοδιαδεχόμενες στο ποίημά σου... ολόκληρο ένας μεγάλος αναστεναγμός! | |
inokrini
08-03-2021 @ 08:18 | Και τώρα μάνα περπατώ στης προσφυγιάς τους δρόμους
και καρτερώ και καρτερώ σαρανταέξι χρόνους.
Και περπατώ στη προσφυγιά με πικραμένα χείλη
σκορπίσαν μάνα οι γείτονες σκορπίσανε κι’ οι φίλοι.
::love.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
 |
