Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Δεν είχαμε ένα γιασεμί
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130309 Τραγούδια, 269360 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Δεν είχαμε ένα γιασεμί
 Καλημέρα φίλοι μου, σκέψεις και θύμησες, δεν λεν να διαγραφούν .Σας ευχαριστώ πάντα.
 
Την ήξερα εγώ την αγάπη
στο χώμα και στη πυροστιά
κι` έλεγα, σαν θαρ` θει
θα μοιάζει θάλασσα πλατιά.

Την ήξερα σ` άσπρα χαρτιά
έγραφε πάντα, άριστα δέκα
φεγγάρια Αυγούστου και φιλιά
μου` λεγε, κράτησε τα.

Την ήξερα κι` ήταν βροχή
στου κόσμου τα λιθάρια
μια αναμάρτητη πληγή.
Και ψήλωναν τ` αχνάρια.

Την ήξερα εγώ την αγάπη
είχε της συμπόνιας το ψωμί
κι` έλεγα, πως θα` ρθει.
Δεν είχαμε ένα γιασεμί!!

Μήτε σγουρό βασιλικό
και δυόσμο ένα κλαράκι
στο χώμα! Τούτο σπιτικό.
Κι` όλο γύρω οι δράκοι.

Την ήξερα στις προσευχές
που πάντα κάναν οι άλλοι.
Της κοινωνίας ο λεκές!
δεν ειν δικό μου χάλι.

Την ήξερα, την έψαξα
στην ανθισμένη μας αμυγδαλιά
κι` ότι καλό εισέπραξα
το` κάνα, μια γλυκιά αγκαλιά.

Το` κάνα προσευχής σταυρό
λόγο γλυκό στα χείλη
είπα να ζήσω δεν μπορώ
κι` άστρο για να ανατείλει.

Αγάπη θέλει η αγάπη
κι` είναι το πιο γερό καρφί.
Αγάπης!! Του λιναριού τα πάθη
κει στο Βουλκάνο στη κορφή.

Με την αγάπη μίλησα
και κοίταξα το κόσμο
μικρό παιδί, απόθυμησα
θυμάρι κι` άγιο δυόσμο.

Κι` έσμιξα τα δυο χέρια
σαν χτύπαγαν οι καμπάνες
ένα κερί και πεφταστέρια
στης οικουμένης τις αλάνες.

Αγάπη, να` ρθει να ροδίσει
ροδάμια, ανθάκια μυγδαλιάς.
Ένα παιδί μόνο να ντύσει
μ` άσπρο φουστάνι, της χαράς.

16-10-2020
Αδαμοπούλου Γεωργία


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ΣΤΙΧΟΠΟΙΟΣ
16-10-2020 @ 12:29
Κι` έσμιξα τα δυο χέρια
σαν χτύπαγαν οι καμπάνες
ένα κερί και πεφταστέρια
στης οικουμένης τις αλάνες.
τυχαίος περαστικός
16-10-2020 @ 15:19
Πάντα να μιλάς με την αγάπη, Γεωργία.
Πολύ όμορφο και το σημερινό σου δημιούργημα.
::yes.::
Αγιοβλασιτης
16-10-2020 @ 15:21
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Μπόσινας Νίκος
16-10-2020 @ 21:51
Εσύ γράφεις με την ψυχή σου και τα ποιήματα σου έχουν το δικό της χρώμα!
::yes.:: ::yes.::
zari.kardias
17-10-2020 @ 02:00
Την ήξερα, την έψαξα
στην ανθισμένη μας αμυγδαλιά
κι` ότι καλό εισέπραξα
το` κάνα, μια γλυκιά αγκαλιά.
Πολύ όμορφο!!! ::yes.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο