Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Κι' έβαλε θεέ μου τόσο κρύο
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130374 Τραγούδια, 269363 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Κι' έβαλε θεέ μου τόσο κρύο
 Καλό Σαββατοκύριακο φίλοι μου, σας ευχαριστώ όλους από καρδιάς.
 
Καλοκαιράκι.
Έβρεξε λάσπη.
Πατώ πέτρα την πέτρα,
λιθάρια και στουρνάρια
κι` οι τόποι ξεροί.
Να μην λεκιάσω
το λευκό μου το φουστάνι
το θέλω, να` ναι καθαρό
έβρεχε λάσπη από καιρό
κι` εγώ σκεφτόμουν
το φουρό.

Περπατώ και μετρώ εμπόδια.
Παλιές δικές αναμνήσεις
αρχαία σκουριά
καυτά καρφιά.
Παρακαλώ μην μου μιλήσεις.
Έβρεξε λάσπη
φτηνές οι λύσεις.
Στο θολό το ποτάμι
τ` ανθρώπου.
Το δι` ευχών
στολισμένων, καθαρών
ψυχών.

Πέτρα στη πέτρα
σαν σου μιλούν για αγάπη
σαν της τσακίζουν τα φτερά
σαν λεκιάζει το φουστάνι
σαν σου βουτάνε τη χαρά
σαν σου αρπάζουν την ψυχή .
Πνίγηκε.
Θα βουρκώσει.
Δεν έχει πια στέρεψε
δεν έχει πια
να δώσει.

Καλοκαιράκι
ψυχή μου κοίτα
φύτρωσαν βάτα στο βουνό
κι` ήθελες, κρίνο
ουρανό!!
Σφυροκοπάει τ`
αγιάζι
με αχαριστία
μοιάζει.

Γκρεμίζουν ότι έχτισες
εδώ και χίλια χρόνια
τη σκάλα που ανέβηκες
και στέριωνες
στο χώμα
προχώρα λίγο
ακόμα.

Πότισες με το δάκρυ σου
το κυπαρισσάκι
τ` αψηλό.
Ποτέ να μην δακρύσει
να` ναι καλά ν` ανθίσει.
Στο τελευταίο το αντίο
κι` έβαλε
θεέ μου
τόσο κρύο.

17-10-2020-
Αδαμοπούλου Γεωργία.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 9
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
17-10-2020 @ 09:44
Φίλοι μου, δεν ξέρω τι είναι η ποίηση, μερικές φορές μου μοιάζει ότι είναι η καρδιά μας, που την πατάμε σ` ένα άσπρο χαρτί ν` αφήσει το σημάδι της αλήθειας. Σας ευχαριστώ. ::love.:: ::love.:: ::love.::
Μπόσινας Νίκος
17-10-2020 @ 10:09
Για σένα είναι σίγουρα το αποτύπωμα της καρδιάς σου!
::yes.:: ::yes.::
τυχαίος περαστικός
17-10-2020 @ 10:13
Περπατώ και μετρώ εμπόδια.
Παλιές δικές αναμνήσεις
αρχαία σκουριά
καυτά καρφιά.
Παρακαλώ μην μου μιλήσεις.
Έβρεξε λάσπη
φτηνές οι λύσεις.
Στο θολό το ποτάμι
τ` ανθρώπου.
Το δι` ευχών
στολισμένων, καθαρών
ψυχών.


Πολύ ευαίσθητη ποιητική δημιουργία, Γεωργία.
Συγχαρητήρια.
::angel.::
Αγιοβλασιτης
17-10-2020 @ 12:16
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
errikos_rwot
17-10-2020 @ 17:00
Υπέροχο!!
ΣΤΙΧΟΠΟΙΟΣ
17-10-2020 @ 17:41
Περπατώ και μετρώ εμπόδια.
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
17-10-2020 @ 20:58
Ευχαριστώ φίλοι μου, να είστε όλοι καλά. ::love.:: ::love.:: ::love.::
zari.kardias
18-10-2020 @ 01:45
Σφυροκοπάει τ`
αγιάζι
με αχαριστία
μοιάζει.
Υπέροχο ΟΛΟ!!! ::yes.:: ::up.::
::hug.::
-Ειρήνη-
18-10-2020 @ 10:44
Ποίηση είναι ένας αντίλαλος που ζητάει από μια σκιά να χορέψουν.
Carl Sandburg

Ταιριάζει στα ποιήματά σου...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο