| |
Έφαγα ζεστό χωριάτικο ψωμί
Με φρέσκο βούτυρο
Και μαρμελάδα βερίκοκο.
κι ας μην είχαμε,ούτε φούρνο
ούτε ζώα , ούτε δέντρα.
Είχαμε ανθρώπους.
Γύφτισσες με πα;iξαν στα χέρια τους
κι έχω ακόμα τη φωτογραφία
με τη μαϊμού που έφερναν μαζί τους
στα δυό της χέρια να κρατάει ένα μπαστούνι.
Γύρισα όλες τις Καλύβες
Πέντε χρονώ
Να πω τα κάλαντα
Κι όλοι με καλοδέχονταν
Ακούγοντας
Πως είμαι ο Γιώργος
Της δασκάλας.
Άκουσα ιστορίες Πειραιώτικες
Απ’τον πατέρα μου που τα ' ζησε
Ως τα σαράντα του.
Κι ύστερα είχε βραδιάσει
Τα λιγοστά μας πράματα στο φορτηγό
Κι όλο το χωριό στην αυλή του σχολείου
Να μας ξεπροβοδίσει
Τώρα που τους αφήναμε για την πόλη.
Θυμάμαι ακόμα σπίτια φτωχικά
Που είχαν χώμα αντί για πάτωμα
Μα ούτε υποψία σκόνης
Δεν έβρισκες να σ ‘ ενοχλήσει
Λίγο πρίν φύγουμε
Φέραν ηλεκτρικό
Κι ύστερα πάλι
63 ήτανε ;64 ;
Πέρασαν και οι βασιλιάδες
Δεύτερη φορά που το χωριό μαζεύτηκε
Μα όχι στο σχολείο,αλλά στην πλατεία
Που ήταν το καφενείο του Αναγνωστόπουλου
Εκεί όπου ερχόταν το σινεμά κι είχε κι ένα μεγάλο δέντρο
Μου ‘ρχεται απ ‘την καρδιά μια Πασπαλά
Πολλές φορές μας δέχτηκαν στο πατρικό της
Νέο κορίτσι,μου διαφεύγει το μικρό της όνομα
Δεν πρόλαβε να χαρεί τον άντρα της
Χήρεψε νωρίς
Άραγε πώς να πορεύτηκε μετά ;
Λίγο πριν φύγουμε
Αγοράσαμε κι ένα χωράφι
Το ‘χε όνειρο η μάνα μου
Ένα σπιτάκι
Στον τόπο που αγαπήσαμε
Και μας αγάπησε.
Δεν το κατορθώσαμε ποτέ.
Μα τώρα που το σκέφτομαι
Όλο το χωριό δικό μου είναι
Και τα χωράφια και τα σπίτια
κι η θάλασσα κι οι δρόμοι του μαζί.
Κι αν οι άνθρωποι δε με θυμούνται
Ύστερα από τόσα χρόνια
Ξέρω καλά
Πως εκείνη η πέτρα που με πλήγωσε
Έχει την υπομονή να περιμένει
Μια ταπεινή συγγνώμη να ζητήσει. 8/10/2020
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
