| |
Σκέφτηκα πάλι εκείνα τα παλιά μου ποιήματα,
εκείνα που ‘χανε απλοϊκά μηνύματα,
που μες στα χρόνια μου τα έχω ξεθωριάσει,
γιατί αλλάζει το μυαλό, πριν να γεράσει.
Είπα να γράψω πάλι απλά, κάτι για μένα,
μα το μελάνι έχει αξία αν χυθεί,
έτσι μετάνιωσα και το ‘γραψα για σένα,
που με διαβάζεις φίλε μου και μαθητή.
Για την απόσταση που έχεις διανύσει,
ούτε ο χρόνος δε σε κράτησε μακριά,
παίρνεις τα μάτια μου να δεις νέες εικόνες,
που αλλιώς θα ζούσαν, μοναχά για μια φορά.
Εύχομαι να ‘χω κάτι απλό για να σε μάθω,
να διακρίνεις τα μικρά μου δεδομένα,
για να συγκρίνεις τη ζωή σου μ’ άλλο τρόπο,
όλοι μαθαίνουμε˙ καθείς, απ’ τον καθένα.
Θα ‘θελά να ‘ξερα τι σκέφτεσαι και κρίνεις,
αν διακρίνεις τα σημάδια απ’ την πένα,
νομίζω εύκολα, ελπίζω πως τα γράφω,
γιατί έτσι εύκολα, μου βγαίνουνε κι εμένα.
Όπως και να ‘χει αν διαβάζεις το εκτιμάω,
γιατί την σκέψη σου, κι εσύ καλλιεργείς,
δεν πάνε όλοι οι ταξιδιώτες μια πορεία,
η αναζήτηση ορίζει τι θα βρεις.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
