| |
Στης μοναξιάς τ αποζερβα
πώς κάποτε θα ξόδευα
τα νιάτα μου στο βροντο
ποτέ μου δεν το σκέφτηκα
μέχρι που σ ερωτεύτηκα
χωρίς να κάνω σκοντο.
Τώρα στη μαύρη ορφανια μου
μαδαω την περηφάνια μου
κι έχω τα πουπουλα της
στρώμα και μαξιλάρι μου,
γκαντεμικο το ζάρι μου
στην τσόχα της αγάπης.
Στης μοναξιάς τα ερηπια
ψαλμούς κι απολυτίκια
μου ψέλνει η δυστυχία
του χωρισμού η κόλαση
και του έρωτα η όαση
είναι μεσοτοιχία.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
