| |
ΣΚΙΕΣ ΚΑΙ ΞΩΤΙΚΑ
τις νύχτες τις μοναχικές
με τις σκιές παρέα
λες κι είναι κάποια ξωτικά
η πλάσματα μοιραία
λέμε τις ιστορίες μας
για χρόνια που περάσαν
στιγμές που έμειναν στο χθές
και ύστερα σωπάσαν
και μες στα βάθη του μυαλού
ξεχάστηκαν στ΄αλήθεια
μα ξανα ζωντανέψανε
όπως τα παραμύθια
σαν τότε που ΄μασταν παιδιά
με ξωτικά και μαγικά
νεράιδες και πρίγκηπες
με λύκους και με λύκαινες
κι όταν χαράζει το πρωί
κι ο ήλιος ανατείλει
χάνονται έτσι ξαφνικά
μέσα απο κάποια πύλη
που ανοίγει κάθε που το φως
τον κόσμο πλημμυρίζει
και τις ζωές μας τις μουντές
πάντοτε τις φωτίζει
ΑΝΘΙΜΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
