| |
Κάτι τετοιες περίεργες ώρες κάνω σκέψεις βαθιές,
υποθέτω και στα όνειρα μας κάνουμε βουτιές.
Πάλι τα ίδια,
σε ένα κόσμο που μαθαίνεις κάθε μέρα γεγονότα,
αρχίζεις να διαβάζεις στον κόσμο περισσότερα κατά κανόνα.
Γκραφιταδες που σχεδιάζουν σε τρένα
και βρίσκονται νεκροί αργότερα τη μέρα.
Μην με παρεξηγείτε έχουν γίνει και αυτά
και όλα ίσως τελείωσαν πάρα ταυτα.
Σε ένα κόσμο που μας λένε πως υπάρχουν νόμοι που ορίζουν τα πάντα,
το μόνο σίγουρο είναι πως η ζωή μας είναι σαν την θάλασσα.
Κυριαρχεί η αβεβαιότητα κατά τα άλλα,
Το τι θα γίνει αύριο εξαρτάται από το που θα σε πάει το κύμα.
Άλλες φορες κολυμπάμε αντίθετα
και παραμένουμε στη μέση,
στο νερό δεν χωράνε βήματα.
Η αφετηρία απέχει χιλιόμετρα,
μην σου πω πως χάθηκε στην παλίρροια.
Τις μεγαλύτερες σκέψεις τελικά τις κάνουμε μεσ'τα ποιήματα.
Άλλες γινόμαστε ένα με τα μείγματα,
ιοντισμενο διάλυμα από όσα ορίζω ως ερείσματα.
Τελικά έχουν δίκιο όσοι λένε πως τα σχέδια είναι ανωφελα,
αν θες να φέρεις αλλαγή στο πως κινείς το νήμα,
κάνε άλμα από το παραμύθι που ζεις βήμα - βήμα.
Εντυπωσιάστηκα,
είδα φίλες να γίνονται άγνωστοι όροι εξίσωσης,
ξεπέρασα τα όρια αυτής της ανισωσης.
Είδα κολλητούς με τους οποίους σχεδίαζαμε νύχτες με ξενύχτια,
να χάνονται, στο όνομα των χρημάτων πέσανε και αυτοί στα δίχτυα.
Είδα τέρατα που μοιαζανε πιο πολύ με ανθρώπους,
μην νομίζεις και εγώ δεν απέχω πολύ απ'αυτους τους πόλους.
Είδα πριγκίπισσες που το παιζαν αλητισες,
τελικά πότε δεν ξέρουμε ποιος είναι στα αλήθεια.
Είδα ήρεμες ψυχές να γίνονται μαχητές,
ίσως τελικά να κρύβεται φωτιά μέσα σε αυτές τις σπηλιές.
Και αναφερομαι σε μενα και ενδεχομένως και σε σενα,
γιατί δεν υπάρχει κάτι πιο μαγικό απ'την αγάπη και αυτό στο λέω με τα μάτια μου δεμένα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
