Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Κάπως έτσι άρχισαν όλα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130598 Τραγούδια, 269424 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Κάπως έτσι άρχισαν όλα
 Κάπως έτσι δεν θα τελειώσουν
 
Κάπως έτσι άρχισαν όλα. Πρώτη Γυμνασίου, μια έβδομη ώρα,
προαιρετική για σπουδή απηγορευμένων αιρετικών της τότε εποχής
από το Υπουργείο Παιδείας. Καζαντζάκης, Ροΐδης, Καίρης, Λασκαράτος
και άλλοι, ας τη συγχωρήσουν που δεν θυμάται.
Τότε πρωτοδιάβασε και έγραψε μια μικρή περίληψη με την δική της
κριτική για τον «Τελευταίο Πειρασμό». Τότε ερμήνευσε τον έρωτα
μέσα στο μυαλό της. Και άρχισε να κυοφορεί έρωτα. Τον έρωτα.
Και άρχισε να ερωτεύεται άνδρες, γυναίκες, παιδιά, τόπους, χαμόγελα,
μουσικές, στίχους, ματιές, χρώματα, μυρωδιές, δάχτυλα, αγγίγματα,
ανατολές και λιοδύσια. Και άρχισε να γράφει για όλα. Τα ερωτικά.
Στην τελευταία τάξη του λυκείου ο φιλόλογος είπε στη τάξη
«ο Βάρναλης δεν ήταν τίποτα άλλο από ένας κομουνίσταρος που έκανε
τον κομουνισμό τέχνη και πέτυχε». Αποκρίθηκε άφοβα,
«κάνετε και εσείς τον φασισμό να δούμε θα πετύχετε». Δεν αποβλήθηκε.
Δεν φιμώθηκε. Αποτύπωνε τις κυοφορίες της, τις γέννες της, τις στιγμές
της αιωνιότητας των αισθάνομαι σε χαρτιά. Φύλαγε τα μωρά της, τα παιδιά της,
όπως έλεγε και δεν ποθούσε κοινωνούς νονούς φαλλούς, για τα σονέτα της.
Μόλις πριν πέντε χρόνια, έτσι από βίτσιο, άφησε να γνωρίσουν το πρώτο της παιδί. Έτσι για να διασκεδάσει την διαβαλσιά της ζωής που της χαρίστηκε απλόχερα,
τόσο ώστε να της ορίσει και ημερομηνία λήξης. Έτσι τα παιδιά της χάρισε με ψυχή. Έτσι τίποτα δεν θα τελειώσει από κείνη στην αιωνιότητα.
Έτσι δεν θα τελειώσουν όλα. Από αψηφισιά στο θάνατο.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 20
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

από παιδί στον ύπνο μου έβλεπα φωτιές - To those in hell who can imagine heaven
 
kapnosa-v-ainigma
05-09-2006 @ 17:13
Μαργαρίτα! με συγκίνησες νυχτάτικα! Ειδικά το τέλος .Φιλά! Καληνύχτα! ::smile.::
katia
05-09-2006 @ 17:37
σιγα μην κλαψει....
σιγα μην φοβηθει....
::wink.::
ΦΙΛΙΑ
vas
05-09-2006 @ 17:42
συγκινητικό Μαργαρίτα, αψηφισιά στον θάνατο
horseman
05-09-2006 @ 17:47
Πάμε όμορφα πίσω...
Πόμε μπροστά με τα δεδομένα του χθές...

Ας τα αγκαλιάσουμε σφικτά...

Ετσι απλά...

Να μολογήσουμε που ναι κείνα τα χρόνια...
που είναι...
annaΤi
05-09-2006 @ 17:54
Δεν ήμουν εγώ... γι αυτό... αλλιώς,
10-ήμερη θα είχες Μαργαρίτα....
::razz2.::
AATON
05-09-2006 @ 19:31
wowowowowowoww!!!....αντε τώρα να βρω λόγια εγω
Spartinos
05-09-2006 @ 22:43
ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ
justawoman
06-09-2006 @ 01:16
!!!!!!
χωρίς λόγια
καλημέρα
EKI
06-09-2006 @ 01:52
Έκανα το λάθος να διαβάσω πρώτα σχόλια
και διέκρινα μια βαριά συγκινισιακή φόρτιση
οπότε το άφησα για αργότερα..........
καλημέρα Μάργκαρετ
μπρουχίτα
06-09-2006 @ 01:57
πολύ δυνατό, Μαργαρίτα!
νομίζω από τα πιο ωραία σου...
καλημερούδια ::smile.::
Δήμητρα
06-09-2006 @ 02:06
''Έτσι τίποτα δεν θα τελειώσει από κείνη στην αιωνιότητα.
Έτσι δεν θα τελειώσουν όλα. Από αψηφισιά στο θάνατο.''

Ασφαλώς και τίποτα δεν θα χαθεί απο εκείνη...
Όλα της θα μείνουν χαραγμένα στην αιωνιότητα!
Την αγάπη μου,σε εκείνην ::love.:: .

guesswho
06-09-2006 @ 02:54
Τί να πω εγώ τώρα;Υπέροχο Μαργαρίτα μου... όλα σου τα παιδιά-ποιήματα... κι εμείς σε ευχαριστούμε που τα μοιράζεσαι μαζί μας. Καλημέρα!
ΑΙΟΛΟΣ
06-09-2006 @ 03:04
Μας γραπώνεις με την πένα σου και μας «φυλακίζεις»…
Και γλυκά μας απελευθερώνεις μετά…
Μαργαρίτα καλημέρα… ::smile.::
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
06-09-2006 @ 03:06
Απ' τα παιδιά μάθαμε την μαμά,μια μαμά υπέροχη που ξέρει να κάνει παιδιά. ::up.::
seizeTHEday
06-09-2006 @ 04:08
Πραγματικά πανέμορφο Μαργαριτούλα! ::yes.::
Το έχεις σκεφτεί σοβαρά (κι εγώ σοβαρά το λέω!) ::wink.:: μπας και διαβάσουμε κάποιο βιβλίο, μυθιστόρημα ή ότι άλλο, απ' τη πένα σου; Φιλιά πολλά! Να περνάς καλά! ::smile.::
... και καλή σου μέρα!
ΤΟΞΟΤΗΣ
06-09-2006 @ 06:38
ΧΑΙΡΕΤΩ ΤΟ ΜΕΓΑ ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ.

προς την Brujita -----Στη MARGARITA δεν λες ποτέ και να με συγχωρείς ......... νομίζω από τα πιο ωραία σου. Δεν έχει πιο ωραία.
Είναι το νέκταρ στη πηγή του μυαλού μας, γίνεται χάδι στην καρδιά μας, και όταν τα διαβάζουμε τα ματάκια μας δακρύζουν για τα ξεπλύνουν τις τσίμπλες που μας σκεπάζουν.

Η γραφή της μας εξιστορεί πως ξεκίνησε να κυοφορεί έρωτα, μόλις στην Α΄ γυμνασίου. Γιατί να μην συνέβαινε το ίδιο και σε μένα ;;;;;; το μυαλό εννοώ.

ευχαριστουμε από τα βάθη της καρδιάς μας.
Θα χαιρόμουν να αναλάβω το Μάρκετιγκ των εκδόσεών σας.
ΤΟΞΟΤΗΣ
06-09-2006 @ 06:40
::up.:: ::up.:: ::up.::
ειρήνη
06-09-2006 @ 06:52
γεια σου Μαργαρίτα.. θα ήθελα να μου τύχει κάποτε μια μαθήτρια με το δικό σου σθένος ::smile.::
psevdonymo
06-09-2006 @ 07:13
::smile.::
TAS
06-09-2006 @ 14:46
.............................................................
...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο