| |
Το δέντρο της αγάπης σου γυρεύω
μια στέπα το κορμί σου και να περιπλανιέμαι
χωρίς να στοχαστώ
πόσο πολύ φοβάμαι τους χειμώνες
Ζεσταίνει τα όνειρά μου η ανάσα σου
στους δρόμους που δεν έχουν τελειωμό
ακροπατώντας
μ' ακολουθεί η φωνή σου...
Παίρνω το σχήμα σου
έχω τα χέρια
έχω τα μάτια
έχω την αφή σου
Kοιτώ το πρόσωπό μου με τις ώρες και δεν μπορώ πια να μας ξεχωρίσω..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
