| |
| | Πέρα απ' τις θαλάσσες |  | | | Γράφτηκε την Άνοιξη του 2000 | | |
Εσύ, ω! Εσύ, νύχτα μαύρη, σκοτεινή,
στην κιβωτό σου μέσα, κρύψε τ’ άστρα.
Το φως τους, μην αφήσεις να φανεί,
τώρα που οι ελπίδες γίναν ρημαγμένα κάστρα.
Εσύ, ω! Μαχαίρι στην πληγή βαθειά,
τον άμωμον αμνό σφάξε τον, πρώτα.
Με το αίμα του να βάψω τη γροθιά,
να σημαδέψω, ιδού! Την μπροστινή μου πόρτα.
Εσύ, ω! Άγγελε, που στο δωμάτιο αυτό,
μπήκες. Απ’ του κεριού βγαλμένος τις ανάσες.
Τα χαιρετίσματά μου στείλε, σού ζητώ,
στην κοπελιά μου, πέρα απ' τις θαλάσσες.
Π.Θ.Τουμάσης
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Κάθε βράδυ σ' ονειρεύομαι, μέσα στο σκοτάδι σε παντρεύομαι. | | | |
|
Νικηφόρος Ουρανός 38
27-12-2020 @ 21:15 | Εξαιρετική και ιδιαίτερη ποιητική δημιουργία!
Με συνεπήρε η φιλοσοφημένη της στιχοπλοκή!
Συγχαρητήρια, Παναγιώτη!
Καλό σου, βράδυ! | | Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
27-12-2020 @ 23:15 | Εσύ, άγγελε, που στο δωμάτιο αυτό,
στέκεις. Απ’ του κεριού βγαλμένος τις ανάσες.
Τα χαιρετίσματά μου στείλε, σού ζητώ,
στην κοπελιά μου, πέρα απ' τις θαλάσσες. ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | aridaios
28-12-2020 @ 02:53 | τώρα που οι ελπίδες γίναν ρημαγμένα κάστρα. ::yes.:: ::yes.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
