| |
| | Τα Περασμένα |  | | |
Μας πήρε κόντρα η ζωή, μας πήγε παρακάτω.
Τσιγάρο ο δρόμος μας και εμείς, μια σκέτη ρουφιξιά.
Και αν κάποτε νομίζαμε, πως βρήκαμε τον πάτο
Δεν έχει τέλος η ζωή, μονάχα στεναξιά.
Κόντρα μας πήγε και ο καιρός, που συνεχώς αλλάζει.
Και κάνει μπόρα το όνειρο και απάνω του ξεσπά.
Αχ και να άπλωνε η καρδιά, τοίχος να μην την βάζει
Να άνοιγε και να θέριευε να πάψει να σιωπά.
Και αν χάθηκαν οι σκέψεις μου,
Και γύρισαν σε εσένα.
Όσο και αν ψάξω δεν θα βρω,
Και μην ρωτάς γιατί.
Αυτό που πάντα με έφερνε,
Σε αυτά τα περασμένα.
Και που συχνά στον ύπνο μου,
Το έχω ονειρευτεί.
Κ'οι αχόρταγοι που αλυχτούν, να θρέψουν με ένα βλέμμα,
Όσα δεν μπόρεσε ο νους, να θρέψει δυο γενιές.
Να ημερεύαν σαν βουνά, που πνίγηκαν στο αίμα,
Και να πεφταν τα σύνορα, που γέννησαν φωτιές.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Να αφιερώνεις το κάθε τι που γράφεις, σε κάποιον. Αλλιώς είναι κενές οι λέξεις | | | |
|
Νικηφόρος Ουρανός 38
31-12-2020 @ 17:39 | Μεγαλείο ποίησης!
Στίχοι πανέμορφοι και πανέτοιμοι
να μελοποιηθούν!
Χρόνια πολλά και
καλή χρονιά, Αντώνη! | | Αγιοβλασιτης
31-12-2020 @ 20:08 | Πολύ ωραίο...
Καλή χρονιά.. | | Νταλαρομπασης
01-01-2021 @ 09:25 | ::theos.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
