| |
Για μέρες σε περίμενα
μα μού κανες τη χάρη
σκοτεινίασες τον ουρανό
και σήκωσες το κύμα
Οι πρώτες στάλες πού ριξες
στο τζάμι μου χτυπήσαν
και σαν το χώμα πότιζες
μπαχάρια αναδυθήκαν
Με σκούρο γκρι και πράσινο
γέμισες την εικόνα
γύρω απ τα φώτα του Χριστού
που μέρες τρεμοπαίζουν
Ήχοι απ τα φύλλα μπλέχτηκαν
μ αυτούς των παραθύρων
κι αυτούς της μαύρης θάλασσας
που άσπρη σκάει στα βράχια
Η Άννα-Μαρία στο νερό
νωχελικά κουνιέται
σαν το σκαρί νά ναι μωρό
που κάποιος το κοιμίζει,
μα δεν τ' αφήνουν οι θεοί
που απρόσεκτα φωνάζουν
ενώ πιο πριν τα σύννεφα
μια 'νάβουν και μια σβήνουν
Και σαν κοιτάζω πιο βαθιά
ψυχή ανθρώπου λείπει
και είναι Θε μου πιο καλά
σαν λείπει το θηρίο.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
