| |
ΣΑΝ ΜΙΑ ΟΠΤΑΣΙΑ
κάποιο πρωί συναντησα
δυό μάτια σαν σμαράγδια
σαν πρόσωπο του ονείρου μου
που έβλεπα τα βράδυα
ήταν εκει ολοζώντανη
σαν μια οπτασία
κι έγινε τότε αληθινό
το όνειρο, με αξία
με κοίταξε με νόημα
κι ένοιωσα το τρεμούλιασμα
που ένοιωθα στο όνειρο
στα άκρα ένα μούδιασμα
έμεινα ακίνητος εκεί
σαν ναμουν ένα πιόνι
άλαλος σαν το άγαλμα
η σαν κερί που λειώνει
δεν ήξερα αν ζω αυτό
που έβλεπα στ αλήθεια
χτυπούσε η καρδούλα μου
γρήγορα μες στα στήθεια
τσιμπήθηκα έτσι απαλά
να νοιώσω αν είμαι ξύπνιος
η αν ήταν όονειρο κι αυτό
τώρα πριν βγει ο ήλιος
τότε μου μίλησες εσύ
μου έπιασες το χέρι
και με παρέσυρες μαζί
να βρω το καλοκαίρι
μου είπες λόγια όμορφα
γεμάτα με λατρεία
μου ζήτησες κι εγώ να πω
αν νοιώθω ευτυχία
και δόσαμε όρκο ιερό
ποτέ μη χωριστούμε
και πάντα μαζί να ψάχνουμε
το νόημα να βρούμε
ΑΝΘΙΜΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
