-Ειρήνη- 10-01-2021 @ 09:16 | ...κι ο πατέρας μου πεθαμένος εδώ και τόσα χρόνια έρχεται κάθε βράδυ και με συμβουλεύει στον ύπνο μου, "μα πατέρα του λέω, ξεχνάς ότι τώρα είμαστε συνομήλικοι;"...
Τ. Λειβαδίτης, Τα μοναχικά βήματα
Πολύ ωραίο το κείμενό σου! Θλίψη, νοσταλγία, και κάτι που έμεινε ανολοκλήρωτο...
| |