| |
| | 29 μερες και μια σύντομη νυχτα |  | | |
Πασχω απο αναρχοαυτόνομο εγωτισμό
με τον Φλεβαρη στις φλεβες μου
κουτσό , να περπατα σαν μυιγα
κουτσή , που ζει εικοσιεννια μερες
οσο ενα φεγγαρι να γεμισει και να σβησει
στον ξαστερο ουρανο μια τουαλετας
νησιωτικης , στην ακρη του μαντροτοιχου,
με θολωτη σκεπη κι αστρικο παραθυρο
...
Μυρισε το ξυλο που καιγεται τη νυχτα
και μην ψαχνεις να δεις τον καπνο
την χωματερη στην αλλη μερια του νομού
δεν ειναι αναγκη να ζεις διπλα της
Δεν ειμαι δολοφονος σας , εκτελεστης ειμαι
ενστικτωδων εντολων μου , και των μοιρολογίων που μοιραζετε
Χορταρια και μονο ονειρευομαι κατω απο καλωδια υψηλης τασης
...
Ασε την ψυχη σου λευτερη και κανενα μην πιστευεις
μοναχα τη Γη φροντιζε , τις γλαστρες σου
τις σκεψεις σου ποτιζε μ' αγαπη για τον Κανενα
κι ας τα ζιζανια τους μακρια απ'την ψυχη σου
πετατα ολα , ξεριζωσετα απο μεσα σου
καλυτερα γυμνος με τα ονειρα σου ...
Μοναχα τα χερια που σ' αγγαλιαζουνε με αγαπη
να 'χουν στα δαχτυλα τους κάλους , απο την πενα η το στυλιαρι
...
Εικοσιεννια μερες
κι ονειρευομαι την μερα που οι επιστημονες
θ' ανακαλυψουν την επιμηκυνση της ζωης
ισως τοτε καποιος αλλος δει
το φεγγαρι και για δευτερη φορά
ολόγιομο
στις κληματαριές του απέραντου
...
Η μουρη ενος σκυλου με κοιτα με ματια λαβυρίνθους
στεκομαι μα προσπερνω , σε μονοπατια μπαινω
στις λαθος στροφες που μοιαζουν γνωστες
με συναντω , καποιος λογος θα υπαρχει
άπειρος σε άπειρα μονοπατια...
Το άπειρον του ερωτος
βαφει μαυρο τον ηλιο με τις κατακοκκινες πυλες του
τον παραδεισο λαγνο διπλα στην ερημια της κολασης
καυτη η ανασα σου μεσα στην αγκαλια σου
ενα πεταγμα βουτια στα χορταρια του ονειρου μου
Γι’ αυτο δεν σκαβω πια βαθια θεμελια , μονο γραπωνομαι
απο την Γη , μπας και ξεφυγω για λιγο του Χτενιστή
χορταριασμενοι οι τοιχοι μου , μεσα τους κρυβομαι
θελγω τις πυγολαμπιδες για να κρατουν μακρια το σκοταδι
κι αυτες μου μαθαινουν πως να βαθαινω το φως
εκει στ΄αδιαβατα μονοπατια , ρουφω απ’ τ’ ανθη το νεκταρ
γευομαι τ’ αγκαθια τα χλωρα ξεφλουδιζοντας τα
Τοση αφθονια γυρω μας , φτανει για ολη μου την ζωη
μια συντομη νυχτα...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Κανεις δεν ξερει εντελως,τι ειναι εκεινο που του δοθηκε να γραψει ( Μπορχες) | | | |
|
astrojoggi's
24-01-2021 @ 01:00 | https://youtu.be/g8UGcgLfo4E | | tabasco0
24-01-2021 @ 01:17 | καλο ξημερωμα
::theos.:: | | ΙΚΑΡΙΟΣ
24-01-2021 @ 09:12 | ::up.:: ::up.:: | | seizeTHEday
24-01-2021 @ 11:44 | !!
"...Ασε την ψυχη σου λευτερη και κανενα μην πιστευεις
μοναχα τη Γη φροντιζε , τις γλαστρες σου
τις σκεψεις σου ποτιζε μ' αγαπη για τον Κανενα
κι ας τα ζιζανια τους μακρια απ'την ψυχη σου
πετατα ολα , ξεριζωσετα απο μεσα σου
καλυτερα γυμνος με τα ονειρα σου ...
Μοναχα τα χερια που σ' αγγαλιαζουνε με αγαπη
να 'χουν στα δαχτυλα τους κάλους , απο την πενα η το στυλιαρι..."
https://i.pinimg.com/originals/dd/a9/6f/dda96f9da8b0ebdd4072764b4fd4c00a.jpg | | χωρίς λόγια
24-01-2021 @ 17:30 | ωραίο! | | -H2O-
24-01-2021 @ 17:31 | Πάρα πολύ ωραίο... μπορώ να πω ότι ξεχώρισα την 3η στροφή που είναι και η μεσαία... | | Ηypocrisy
25-01-2021 @ 00:48 | Δεν ειμαι δολοφονος σας , εκτελεστης ειμαι
θελγω τις πυγολαμπιδες για να κρατουν μακρια το σκοταδι
κι αυτες μου μαθαινουν πως να βαθαινω το φως
εκει στ΄αδιαβατα μονοπατια , ρουφω απ’ τ’ ανθη το νεκταρ
γευομαι τ’ αγκαθια τα χλωρα ξεφλουδιζοντας τα
Τοση αφθονια γυρω μας , φτανει για ολη μου την ζωη
μια συντομη νυχτα...
Ομορφια , γεια σου ! | | astrojoggi's
25-01-2021 @ 13:59 | Καλησπερα στα φιλαρακια! Να ΄στε καλα παιδια!
Ευχαριστω για το περασμα... | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
