Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Οι Αναμνησεις
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130548 Τραγούδια, 269411 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Οι Αναμνησεις
 ΔΕ ΝΟΜΙΖΩ ΝΑ ΞΕΧΑΣΩ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΤΩΡΑ ΝΙΩΘΩ!
 
ολα τα βραδια που θα
ξενυχταω με τη σκεψη σου,
ο ερωτας σου θα με συντροφευει
με τις πιο γλυκες νοτες και εικονες....
σα μια μπαλαρινα σε μουσικο κουτι
που τριγυρναει στους ρυθμους
της πιο τρυφερα ταξιδιαρικης μελωδιας....
σα παιδικο νανουρισμα....
και οταν τα δακρυα μιας νοσταλγιας τρεξουν....
θα γινουν καθρεφτακια που θα ανακλουν
ενα φως αλλιωτικο και θα φωτιζουν στη νυχτα
οπως τα ανεκτιμητα διαμαντια στο μαυρο βελουδο....
να λαμπυριζουν οπως και τα πεφταστερια
που εχω δει να χανονται,
που εχω γεμισει ευχες....
πεφταστερι και ο ερωτας σου καρδια μου
που γεμισε ευχες στο χασιμο του
μα η χρυση τροχια που διεγραψε στο περασμα του....
μενει ανεξιτηλη....
γιατι ο χρονος.... περναει
αλλα πλεον ψυχη μου ....
δεν υπαρχει το νερο της ληθης....
υπαρχουν απλα οι αναμνησεις....


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν ξερω αν η ζωη ειναι προτιμοτερη απο το θανατο....η αγαπη ωστοσο εχει περισσοτερο και απο τα δυο.
 
psevdonymo
07-09-2006 @ 12:19
Τέλειο ραβασάκι ::smile.::
horseman
07-09-2006 @ 14:41
"και οταν τα δακρυα μιας νοσταλγιας τρεξουν....
θα γινουν καθρεφτακια που θα ανακλουν
ενα φως αλλιωτικο και θα φωτιζουν στη νυχτα
οπως τα ανεκτιμητα διαμαντια στο μαυρο βελουδο....


"γιατι ο χρονος.... περναει"

Σκληρός χωρίς στάσεις και προσμονές...
Είναι και κείνα τα μονοπάτια που δεν διάβηκα...
οι μελωδίες των πουλιών που καρτερούν...
και το γάργαρο νερό απ' το ρυάκι της ζωής που με καλεί...
να δροσίσω το πρόσωπό μου...
και το δάκρυ να σκορπίσει,να χαθεί...
μονάχα χαμόγελα και χρώματα...
μονάχα ζωή...
την δική σου ζωή χωρίς άλλο δάκρυ...

Σοφία ζωγράφιζε συνέχεια...
άφηνε πινελιές στο διάβα σου...
και μην ξεχνάς τα χαμόγελα...
να μην ξανακυλίσει ζεστό








vero_
09-09-2006 @ 07:27
::rol.:: καλησπέρα ::rol.:: πολύ όμορφο ::rol.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο