| |
Το γέλιο σου σαν μουσική
και η ματιά σου φλόγα,
κι εγώ σε άγνωστα νερά
επάνω σε πιρόγα,
κλείνω τα αυτιά και προσπερνώ,
σειρήνας μοιάζει ήχος,
κι ο φόβος μου υψώθηκε
ξανά σαν να 'ναι τοίχος,
να μην κοιτάζω τη ματιά,
να μη χαζεύω χείλη,
ν' απαγορεύσω στη καρδιά
αλλού τον νου να στείλει,
μήπως ετούτη τη φορά
μπορέσει και γλιτώσει
και την ψυχή απ' την φθορά
μπορέσει να τη σώσει...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
