| |
| | Γιε, πατέρα, φίλε κι αδελφέ |  | | |
Με το βλέμμα χαμένο, κάθεσαι και κοιτάς,
Άλλοτε τον ουρανό κι άλλοτε το κενό.
Κατηγορείς τον παλιό σου εαυτό.
Σε λάθος πεπραγμένα, σε λάθος αποφάσεις γυρνάς και ξαναγυρνάς.
Το γέλιο στα χείλη, στο πρόσωπο τη χαρά,
Τη θυμόμαστε σε σένα μόνο όταν ήμασταν ανέμελα παιδιά.
Δεν είσαι φύλλο ξερό που κυλά στου χρόνου το ποτάμι.
Είσαι γιος, πατέρας, φίλος, αδελφός, γιατί το ξεχνάς;
Η ζωή είναι δική σου και τα παθήματα, μαθήματα. Τίποτα δεν πήγε χαράμι!
Ξέχνα κι αφέσου για όλους εμάς, γιε, πατέρα, φίλε, κι αδελφέ. Μας το χρωστάς!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Γ.Ι.Χ. | | | |
|
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
