Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Τίτλος: Θα γραφεί στο τέλος (1)
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130257 Τραγούδια, 269340 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Τίτλος: Θα γραφεί στο τέλος (1)
 
Kαθώς το ταξί ξεμάκραινε η Ουρανία συνέχισε να κοιτά το πατρικό της. Θύμισες ξαναγύρισαν. Ο μικρός κήπος κοντά στην εξώπορτα του σπιτιού δεν υπήρχε πια. Όμως καθώς κοίταζε στο άδειο πια σημείο ξεμύτησε ένα προσωπάκι γλυκό μέσα απ τις φυλλωσιές. Έτσι! Οπως ήταν παλιά ο κήπος. Γύρω γύρω περιφραγμένο ένα κομμάτι γης, πνιγμένο στις σκουλαρικιές, στα τριαντάφυλλα, στις μολόχες.
Η Ουρανίτσα, έτσι την αποκαλούσαν μικρούλα, παίρνει μια βαθιά ανάσα και νιώθει ακόμη τη μυρωδιά των λουλουδιών. Και κάπου εκεί βλέπει ένα μικρό κορίτσι να απλώνει ρούχα και να ξαπλώνει επάνω τους κλείνοντας τα μάτια και ρεμβάζοντας ευτυχισμένη. Ο κήπος ήταν το καταφύγι της. Σα μάλωνε με τη μάνα της μάζευε τα υπάρχοντα της. Λίγα ρουχαλάκια σε μια σακούλα του μπακάλη, δήλωνε με στόμφο πως φεύγει και κατέφευγε σε κείνο τον μικρό κήπο. Χρόνια αργότερα σαν άκουσε το Μάριο Φραγκούλη να τραγουδά «τον εαυτό του παιδί» ο νους γύριζε σε κείνο το μικρό της καταφύγι.

(Συνεχίζεται )



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Γ.Τ.
 
Gitana mia
06-02-2021 @ 14:22
https://www.youtube.com/watch?v=AWvZnY-8RIU
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
06-02-2021 @ 19:33
Έχεις φανταστική πένα. ::love.:: ::love.:: ::love.::
Κων/νος Ντζ
06-02-2021 @ 20:00
::up.:: ::up.:: ::up.::
Gitana mia
07-02-2021 @ 06:45
Σας ευχαριστώ !!!
Καλημέρα!!! Όμορφη Κυριακή , στον στιχοκαφενέ, με ωραίες μελωδίες και μια ζεστή κούπα καφέ..

https://www.youtube.com/watch?v=4XBeP78kbNI
inokrini
18-02-2021 @ 13:29
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!Σα μάλωνε με τη μάνα της μάζευε τα υπάρχοντα της. Λίγα ρουχαλάκια σε μια σακούλα του μπακάλη, δήλωνε με στόμφο πως φεύγει και κατέφευγε σε κείνο τον μικρό κήπο. Χρόνια αργότερα σαν άκουσε το Μάριο Φραγκούλη να τραγουδά «τον εαυτό του παιδί» ο νους γύριζε σε κείνο το μικρό της καταφύγι.

ΒΡΗΚΑ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΜΕΝΑ ΕΔΩ

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο