| |
Το αγγιγμα του Ερωτα στοιχειωνει τις σκεψεις που γεννουν υποταγη
ελευθερες ν' ανθισουν προκαλει να υψωθουν ως την Αγαπη που πεισμωνει
και κρυβεται να μην την ενοχλουν...
-Φοβαμαι τον εαυτο μου... μοναχα κοντα σου αισθανομαι ασφαλης
Ακουγοντας μια φραση μυστικη , τον ερωτα προσταζει ν'αγγιξει την καρδια
που βρισκεται σιμά σου η στο μυαλο σου μακρια , να δεις αν ειναι η μία
που αγαπη σου γεννά
Κι αλλοτε την καρδια σου πια δεν την αγγιζει , μοναχα τα μαυρα βοτσαλα που μαζεψες
δυο φουχτες βοτσαλα για μια αγαπη...
...
Το αφράτο χιόνι έπνιγε τους ήχους από τα βήματά μου , σταμάτησα
κι έγραψα πάνω του τ' ονομά σου
Χαμογέλασα και το πάτησα , δεν μάτωσε
χορτάρια φάνηκαν χορταρένια μου και τα οξυδωμένα θελω μας
Τι εξυπνάδες είναι αυτές , ακούω την ζωή να λέει κι ερωτεύομαι ξανά
μια κοπελιά με τ' όνομά σου
Δεν ξέρω πια αν εσύ φέρεις τ' όνομά της η αν εκείνη έφερε το δικό σου
Το σκεπτόμουν όταν ένας παγερός ήλιος ξεπρόβαλε
και κάθισα στο παγκάκι να στεγνώσει τις αγάπες μέσα μου
μόλις ένιωσα ζεστός , τινάχτηκα καλά
κι έπεσαν στο αφράτο χιόνι , που έγραφε τ' όνομά σου...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
