Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Αρχίζει να βρέχει
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
129972 Τραγούδια, 269273 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αρχίζει να βρέχει
 Στη ΒΚ
 

Προσπαθώντας να συνειδητοποιήσω τι είμαι
κατέληξα ότι είμαι ένας άνθρωπος
που καθορίζω τον φίλο ,το δρόμο,τη βροχή, τον καπνό,
βλέποντας τη θάλασσα ένα απόγευμα βροχερό
μέχρι να ξεχάσω την ανάσα της ημέρας.
Εύθραυστος ιστός αράχνης είμαι
παρεμβάλλομαι μεταξύ ουρανού και γης
μόνο τα νήματα διατηρούν την ύπαρξη μου.
Εκεί μπροστά μου,έξω από τον εαυτό μου,
έξω από σένα,μέσα στην αιωνιότητα της αναμονής
για την εκτέλεση της τελικής τελετής.
Ναι, για να σε συναντήσω στις σιωπηλές μέρες,
έχω ζήσει κι ευλογώ τις μέρες σου
για να βρω την αγάπη στην καρδιά μου.
Αυτή η παρούσα αγάπη
ανάβει το σιωπηλό κελί του πόνου.
Είμαι γεννημένος γι αυτή τη μοναχική ζωή .
Με σιωπηλές φωνές στην αιωνιότητα!
Κάθομαι στο παγκάκι της ακτής
βλέπω απέναντί μου τον περήφανο Άθω
σκέφτομαι την ασημαντότητα της ζωής.
Το βουνό κρύβει πόθους άπειρων χρόνων
με κοιτά ασάλευτο μειδιώντας ελαφρά.
Την ανεμοδαρμένη του κορυφή οι άνθρωποι
χρησιμοποίησαν από χρόνους παλιούς
στη λατρεία τους ,
καθόσον στα ύψη πάντα την αναζητούν.
Κάθομαι στο παγκάκι της ακτής
θυμάμαι την ημέρα που ανέβηκα στην απρόσιτη κορυφή του
θέλοντας να κατακτήσω κι εγώ ακόμη ένα κόσμο .
Η θάλασσα συνέχιζε τη γκρίνια της
μουρμουρίζοντας με ελαφρύ παράπονο.
Γνωρίζω τον απρόβλεπτο χαρακτήρα της
ποτέ δε μπορεί ο άνθρωπος να νιώσει
τα αισθήματα της άστατης θάλασσας
μοιάζει της γυναίκας είναι και θηλυκό
συνήθως είναι η ηρεμία της που προβληματίζει.
Υπολογίζω κάθε κίνηση και κάθε πράξη μου
θεωρώ ότι εγώ ορίζω την πορεία
που χαράζω στον κόσμο
που είναι κατανοητός και προβλέψιμος.
Οι περαστικοί με βλέπουν περίεργα
σκεπτόμενοι τι κάνει αυτός στο κρύο της ακτής;
Μήπως είναι μυστικιστής ;
Σοφός,ή ακόμη και τρελός ;
Κανένας δεν καταλαβαίνει τον εσωτερικό μου κόσμο
τη δύναμη που κλείνω μέσα μου.
Είμαι ικανός να ταράξω ολόκληρο το σύμπαν
κρυώνω σηκώνομαι και φεύγω
γιατί αρχίζει να βρέχει.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ίωνας
 
aridaios
13-02-2021 @ 02:09
Κανένας δεν καταλαβαίνει τον εσωτερικό μου κόσμο
τη δύναμη που κλείνω μέσα μου.
Είμαι ικανός να ταράξω ολόκληρο το σύμπαν ::rock.:: ::rock.::
Σκόρπιες σκέψεις
13-02-2021 @ 10:01
Είναι πολύ ομορφο που έχεις συνειδητοποιήσει τη δύναμή σου και όπως λες να βρεις την αγάπη μέσα σου από εκεί ξεκινάνε όλα...και αν μου επιτρέπεις η ζωή δεν είναι ασήμαντη είναι ένας καθρέπτης και παίρνει τη σημασία που εμείς της δινουμε ::yes.:: αν της σκάσεις ένα χαμόγελο, αν βοήθησεις κάποιον άλλο θα στο ανταποδώσει ::up.::
bobxaman
13-02-2021 @ 12:35
Την ασημαντότητα της ζωής στη χρονική της διάσταση και σε συνάρτηση μ' αυτήν του Άθω του σύμβολου της αιωνιότητας ,αγαπητή-ε .Ευχαριστώ που στάθηκες στις σκόρπιες σκέψεις μου.
-H2O-
14-02-2021 @ 01:19
Σαν μια ταινία μικρού μήκους με αφήγηση... Στο τέλος μένει ο ήχος της βροχής αντί για τελεία στις σκέψεις.
Πολύ ωραίο και ατμοσφαιρικό.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο