| |
Στην ερημιά στη μοναξιά
για να μην είναι μόνη
τις θύμισες φουντώνει
μα σαν ακούσει βήματα
διπλώνει όλα τα κρίματα,
και σαν το χελιδόνι
μαύρα φτερά απλώνει,
κι επάνω από τα μνήματα,
σκορπά όλα της κρίματα
Αχ! να 'ρθει ένα φεγγάρι
τη μοναξιά να πάρει
στα ύψη τ' ουρανού
Αχ! να 'ρθει ένα αστέρι
κοντά μου να σε φέρει
στην άκρη του γκρεμνού
Μ' αναμνήσεις κι όνειρά κρυμμένα
στην καρδιά μου φυλαγμένα
Εκεί θα περιμένω
στα βράχια αφημένο
θυμίαμα στης λήθης
το ξωκλήσι
εκεί γονατισμένο
κεράκι αναμμένο
στου έρωτα να λιώνω
το μεθύσι
Γύρνα πάλι Αγάπη μου σε μένα
γιατί σ' αγάπησα πολύ κι απελπισμένα
Αχ! να 'ρθει ένα φεγγάρι
τη μοναξιά να πάρει
στα ύψη τ' ουρανού
Αχ! να 'ρθει ένα αστέρι
κοντά μου να σε φέρει
στην άκρη του γκρεμνού.......
© 07-05-2016
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
