| |
Ακόμα μες στο ίδιο το υπόγειο,
η κάθε μου ημέρα, ίδια πορεία,
ακόμα μια μέρα απ το απόγειο,
περνάει η ζωή σαν σα θεωρία.
Ακόμα να δουλεύω κάτι όνειρα,
αρχεία να ζυμώνω με μελάνι,
ακόμα μία ανάγκη εκ του τίποτα,
αφού τα πάντα η λήθη προλαμβάνει.
Και ποιητής απ’ το ποιώ, σημαίνει φτιάχνω,
έτσι ποιώ, υλοποιώ την τέχνη αυτή,
κάπως μαθαίνω, αυτά που λέω, να υπογράφω,
η υλοποίηση είναι τέχνη φοβερή!
Πρέπει να χέρια να ματώσουν απ’ τους ρόζους,
αν θες να φτιάξεις ένα μέλλον στη ζωή,
πρέπει στα κείμενα σωστά να επενδύσεις,
αν θες να αξίζουν τη ζωή του ποιητή.
Άρτος θνητός, χρυσός θεός, και αφθονία,
τιμάς τις μούσες, υλικά με την ουσία,
έτσι αλλάζουν και τα κείμενα μεστώνουν,
ιδέες βάζουν, τα χαρτιά αποτυπώνουν.
Μα μπερδεμένα σου τα λέω, να εξηγήσω,
ένα βιβλίο για να φτιάξεις δεν αρκεί,
μόνο το κείμενο να φτιάξεις,
πρέπει και κάπου να ραφτεί…
Αφού πρωτίστως τυπωθεί.
Θέλει κι εξώφυλλο γεμάτο από μεράκι,
σκέψου ιδέες, αποτύπωσε μετά,
κι αφού το κάνεις ύστερα να τ’ αποδώσεις,
σωστά και όμορφα, επαγγελματικά.
Κι αν το μυαλό σου τα τεμάχια βασανίζουν
εγώ το έφτιαξα επί είκοσι επτά,
έτσι σα δώρο στους οικείους μου να δώσω,
λίγη αγάπη και μια δόση απ’ ανθρωπιά.
Έτσι πολλά είν’ τα εξώφυλλα που φτιάχνω,
και πιο πολλές οι διορθώσεις στα χαρτιά,
μα όσο κόπο στα χαρτιά μου πάνω βάζω,
με τόσο κόπο υπογράφονται αυτά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
