| |
Το, όχι και τόσο μακρινό, 1960, στη φτωχικη Δραπετσώνα του Πειραιά, κατοικούσε πλήθος μικρασιατων προσφύγων, στεγασμένοι σε αυτοσχεδιες παραγκες. Εκεί γεννήθηκε το ρεμπέτικο τραγούδι πατώντας πάνω στον ανατολίτικο αμανέ. Η πλειονότητα των κατοίκων ήταν εργοστασιακοι εργάτες και ψήφιζαν την αριστερή παράταξη της ΕΔΑ.
Οι μετακατοχικες κυβερνήσεις επιδιωκαν το γκρέμισμα των παραγκουπολεων και την ανέγερση με εργολαβία οργανωμένης δόμησης πολύκατοικιών, όπου θα μετάκινούνταν οι κάτοικοι χωρίς όμως επαρκή πρόβλεψη για χώρο ικανό για να στεγάσει το σύνολο τους. Η τοπική κοινότητα δεν αποδεχθηκε το σχέδιο ανοικοδόμησης και αντιπροτειναν την αυτόστεγαση τους σε μικρά διορωφα στη θέση των παραγκων.
Κι ένα πρωινό του Νοεμβρίου, βγήκε κυβερνητική απόφαση για γκρέμισμα και σταλθηκαν οι μπουλντόζες να αναλάβουν δράση. Οι κάτοικοι αντιστάθηκαν συλλογικά, επί δίμηνο, παρά την εισαγγελική παρουσία και την δυναμική παρέμβαση της αστυνομίας που κατέληξε σε αιματηρές συμπλοκές στις οποίες οι οικογένειες αντεπιτεθηκαν με πέτρες και ξύλα και τελικά υπέστησαν πολλούς τραυματισμούς, ιδίως παιδιά και ηλικιωμένοι. Ακολούθησαν καταγγελίες προς αστυνομικούς για υπερβάλλοντα ζήλο και η κατεδάφιση δεν προχώρησε. Η ολοκληρωτική ανοικοδόμηση της περιοχής θα πραγματοποιηθεί τελικά από τον χουντικό Στυλιανό Παττακο. Η υπόσχεση για τη μεταστέγαση των προσφύγων στα διαμερίσματα θα γίνει πράξη μόλις το 1986.
Την ατμόσφαιρα εκείνων των γεγονότων αποτύπωσε ο Μίκης Θεοδωράκης στο θρυλικό τραγούδι του "Δραπετσωνα ", σε στίχους Τάσου Λειβαδίτη, σολίστ στο μπουζούκι τον Μανώλη Χιώτη και ερμηνεία από την ξεχωριστή φωνή του Γρήγορη Μπιθικωτση.
] Υγ: κάθε υπαινιγμός ομοιότητας με σύγχρονα γεγονότα και καταστάσεις, μπορεί να αποδοθεί σε απλή σύμπτωση. [/I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
