| |
χάθηκα στη κίνηση της πόλης
στερέωμα του γύρω μου κενού
ο κρύφιος κόσμος
σηκώνει πάλι το παραπέτασμα
φανερώνεται το θάμπος μόνο
του στιγμιαίου και αποκαλυπτικού
στα ίδια στενά επίγεια βαδίζω τώρα
αλλοίμονο πνίγομαι να περιμένω
ούτε το φύσημα του ανέμου
ούτε το θόλο της υγρασίας
κι οι δρόμοι να πληθαίνουνε
περίσκεψη πολλή
μόνος προς την ανάμνηση πάω
στις στιγμές του ονείρου
είμαι λίγος
λίγος για να συνάξω τον καιρό
οδοιπόρος τις ώρες μου αναμετρώ
στον καταγάλανο τον τρίτο ουρανό
με την αιώνια λάμψη καταμεσής
του υπέρτατου ήλιου
θάμαι τρωτός θα με κυκλώνει
τι τάχα αν έχω μυηθεί;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
