estia
09-09-2006 @ 06:08 | Αχ γιατί χορίσατε; πολύ όμορφο.
καλή σου μέρα ::sad.:: | |
vero_
09-09-2006 @ 06:30 | γειά Οπτασία! Πολύ γλυκούλι το ποιηματάκι σου και τρυφερούλίνι... | |
AATON
09-09-2006 @ 13:19 | Καλή μου Οπτασία...
"μα ξάφνου μες στη σιωπή χωρίσαμε
εκεί ψηλά μες του βουνού τ΄ απόσκια μέρη."
Την άλλη φορά διαλλέξτε θάλασσα... ::mad.::
Σε πειράζω, μη μου θυμώνεις, θα πώ κι εγώ πως είναι γλυκό το ποίημά σου επειδή το βρίσκω όντως γλυκό...ειδικά τα λόγια:
"κι όλα μαζί μονολογούν γιατί χωρίσαμε
αφού μας βλέπανε τόσο αγαπημένα…"
Μου θύμισες κάτι δικό μου...που με πονάει τόσο όταν το θυμάμαι... | |
Ολυμπια
31-10-2006 @ 17:22 | Και τ΄ ανθισμένα αγριολούλουδα δακρύσανε
ti wraio auto....panemorfes kai ponemenes oi oikones ths psuxhs sou ::sad.:: ::cry.:: | |
Ιουλιβέρτιος
05-11-2006 @ 14:33 | Μου είχε διαφύγει το εν λόγω ποίημα. Πραγματικά πολύ ωραίο. Κρίμα που δεν μας έχεις προσφέρει άλλες τέτοιες σειρές, εκτός από αυτά τα δύο... | |
 |
