Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Δεν χάνονται τα πάθη
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130598 Τραγούδια, 269424 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Δεν χάνονται τα πάθη
 Φυσάει αέρας έρωτα στην αετοφωλιά μέσα από τις θύμησες, να μου είστε όλοι καλά.
 


Για τα φτερά του έρωτα, απόψε σου μιλώ
τα βράδια τ` αξημέρωτα, που` λεγες σ` αγαπώ.
Φιλί, φιλί, κορμί, κορμί, μια ελεγεία για βιολιά
της νιότης μας μαλάματα, τα παθιασμένα τα φιλιά.

Σαν σε κρατούσα σαν μωρό, να σε χαιδεύει η αγάπη
άκου κι` απόψε σου μιλώ, δεν χάνονται τα πάθη.
Θυμάσαι κείνο τ` όνειρο, το πλοίο στο μουράγιο
θυμάσαι κείνο το φιλί, του πάθους το τρισάγιο.

Τ` άρωμα το γιασεμάκι, το` χω φυλάξει φως μου
μικρά της νιότης τα πουλιά, η ομορφιά του κόσμου.
Σαν είχες κόκκινα μαλλιά, της παπαρούνας χρώμα
κι` ήταν τα βράδια μας φιλιά, σε ροδαμάκι στρώμα .

Θυμάσαι τότε αγάπη μου, το πρώτο μας ταξίδι
μου μίλαγες και κόλλαγες, πάνω μου σαν το στρείδι.
Για τα φτερά του έρωτα, απόψε θα σου γράψω
και μια φωτογραφία σου, που είχα, θα την ψάξω.

Μαζί με τ` άλλα γράμματα, να` χει το άρωμα σου
τότε που μάζευα τ` άστρα, τα` βαζα στα μαλλιά σου.
Σου μιλώ για χίλια πάθη, με φουστάνι κρεμεζί
σου μιλώ για όλα τα λάθη, να θυμάσαι? τα` χα εσύ.

Διαβήκαν χρόνοι στεναγμού, φύγαν πόσα τρένα
άκου, απόψε σου μιλώ, για κείνα τα γραμμένα.
Που σημαδεύουν τη καρδιά, χαράζουνε τα σώματα
ωδής, τα γλυκά βιολιά και τριανταφυλλένια αρώματα.

Άκου, απόψε σου μιλώ, σε μια παλιά φωτογραφία
του έρωτα, που λεν θεό και σημαδεύει τη λατρεία.
Εκείνη που είχαμε παλιά, μες στα ζεστά σκεπάσματα
και μου` λεγες αγάπη μου, το σ` αγαπώ με κλάματα.

17-3-2021
Αδαμοπούλου Γεωργία


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Κων/νος Ντζ
17-03-2021 @ 10:08
::love.:: ::love.:: ::love.::
frasd85
17-03-2021 @ 17:49
Διαβήκαν χρόνοι στεναγμού, φύγαν πόσα τρένα
άκου, απόψε σου μιλώ, για κείνα τα γραμμένα.
Που σημαδεύουν τη καρδιά, χαράζουνε τα σώματα
ωδής, τα γλυκά βιολιά και τριανταφυλλένια αρώματα !!!
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
17-03-2021 @ 18:15
Καλοί μου φίλοι εσείς από τα παλιά, δεν ξέρω που έχετε πάει, ξέρω μόνο ότι στενοχωριέμαι γιατί αν δεν στηρίξουμε όλοι μαζί το sait θα το χάσουμε, ευτυχώς κάπως παρηγοριέμαι που βλέπω καινούρια πρόσωπα, μα κι` αυτά στήριξη θέλουν, ένα μπράβο, μια καλή κουβέντα, που τελικά όλοι τα χρειαζόμαστε, σας ευχαριστώ, Γεωργία. ::love.:: ::love.:: ::love.::
φραγκοσυριανος
17-03-2021 @ 18:15
::up.:: ::kiss.:: ::up.::
Μπόσινας Νίκος
17-03-2021 @ 20:29
Πολύ ωραίο!
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
17-03-2021 @ 21:33
Μαζί με τ` άλλα γράμματα, να` χει το άρωμα σου
τότε που μάζευα τ` άστρα, τα` βαζα στα μαλλιά σου. ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
zari.kardias
18-03-2021 @ 01:30
,,,άκου κι` απόψε σου μιλώ, δεν χάνονται τα πάθη.
Θυμάσαι κείνο τ` όνειρο, το πλοίο στο μουράγιο
θυμάσαι κείνο το φιλί, του πάθους το τρισάγιο.
Απλά Υπέροχο!!! ::love.:: ::up.::
...ξεχωρίζει & ξυπνάει θύμισες ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο