| |
Περπατούσα μοναχός
Σε μια άγνωστη οδό
Έβλεπα χαμόγελα μα και συμφορές
Αφησα τα όνειρα Κοιταξα πληγές
Σ ένα ζητιάνο πλάι θα σταθώ
Κυνηγήθηκε εν Ψυχρώ
Πως είναι ρώτησε οι νύχτες τελικά
Και τον απάντησα ειλικρινά
Οι νύχτες είναι επικίνδυνες
Σβήνουν τα φώτα στην στιγμή
Το θέαμα είναι ακατάλληλο
Για όλη την παγκόσμια σκηνή
Οι νύχτες είναι επικίνδυνες
Στα στενά της αμαρτίας
Πριν το φως της ιστορίας
Αγάπησα παράφορα την παρηγοριά
Δάκρυσα βλέποντας πίκρα και σκλαβιά
Βήμα προς την σωτηρία
Απ τ αγραφα της μοίρας
Έκατσα και έκλαψα σαν μικρό παιδί
Έκατσα και σκέφτηκα πως νιώθουν οι φτωχοί
Θεσσαλονίκη, 2016
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
