Ουτοπία
21-03-2021 @ 03:12 | https://youtu.be/4DuYkqDA9ZY | |
CHЯISTOS P
21-03-2021 @ 03:18 | Θα σας μαλώσω, γιατί έχετε την ευχέρεια του λόγου της ποίησης, αλλά γράψατε ένα πεσιμιστικό ποίημα που δεν έχει ένα ψήγμα αισιοδοξίας, μήπως και γεμίσει κάποια ψυχή με ελπίδα !
Ενα μπράβο πάντως ανήκει στην ποιήτρια ! ::hug.:: | |
Νικηφόρος Ουρανός 38
21-03-2021 @ 10:23 | Βαθυστόχαστο και φιλοσοφημένο!
Μεστό από εικόνες, αισθήματα και συναισθήματα
πεσιμιστικά, άρτια δομημένα και δοσμένα!
Στην τελική: ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΠΟΙΗΣΗΣ
Καλή σου μέρα, Πόλυ! | |
Άηχος
21-03-2021 @ 10:32 | Συμφωνώ με τον φίλο Χρήστο περί του πεσιμισμού που αναδύεται στο ποίημα της ποιήτριας, αλλά θεωρώ ότι
ακριβώς αυτός ο πεσιμισμός είναι που δίνει την δύναμη και την αίγλη στο ποίημα τούτο, δεδομένου ότι εκφράζει
τον ψυχισμό της ποιήτριας την συγκεκριμένη στιγμή, που το έγραφε. Αδιαμφισβήτητα είναι ένα εξαιρετικό ποίημα
από κάθε άποψη. Προσεγμένο και καλογραμμένο εξωτερικεύει την σκέψη και το συναίσθημα που νιώθει η
γράφουσα μ’ έναν υπέροχο τρόπο, τέτοιον που κάνει το ποίημα ξεχωριστό.
Πολλά μπράβο κι από μένα. | |
-H2O-
21-03-2021 @ 13:19 | Βρήκα εξαιρετική, ευαίσθητη και άκρως ποιητική την απόδοση για μία λέξη όπως η μοναξιά, που είναι άλλωστε και το θέμα. Όχι ευχάριστο συναίσθημα, αληθινό κι ανθρώπινο ωστόσο.
Σε κάποιες στροφές είδα φωτογραφίες... άλλες ασπρόμαυρες άλλες με χρώματα. Εντός του θέματος πάντα.
Μου έκανε ιδιαίτερη αίσθηση ο στίχος με τα κέρματα και τις ευχές... όπως και ο άλλος με τις εικόνες και τους ήλιους στους τοίχους...
Σε όλο το ποίημα είδα τέχνη, είδα ευαισθησία που δεν περνά σε καμία περίπτωση απαρατήρητη.
Συγχαρητήρια αγαπητή μου ! | |
Μπόσινας Νίκος
21-03-2021 @ 13:34 | Μου άρεσε πολύ! Συγχαρητήρια!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
21-03-2021 @ 13:36 | Ζωγράφισες!! ένα μπριλαντάκι κι` αυτά τα κρατούμε, μπράβο. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | |
Αγιοβλασιτης
21-03-2021 @ 14:06 | Ωραιότατο Πόλυ...
Ψυχογράφημα... ::hug.:: | |
PirgiosVardarinos
21-03-2021 @ 15:44 | Τα σέβη μου!!! | |
Ναρκαλιευτής
21-03-2021 @ 19:52 | Φτωχά τα όποια λόγια...
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Μοναξιά
Ένα συναίσθημα...
Αλλά και "σύμπτωμα" των καιρών... | |
zari.kardias
21-03-2021 @ 23:32 | Γυρίζουν σπίτι κι αντικρύζουν το παρόν τους
τόσα «γιατί» να θρυμματίζουν την καρδιά τους
κέρματα ρίχνουν στο πηγάδι των ευχών τους
άδειες οι λέξεις μες στην πρόσκαιρη χαρά τους.
Εξαιρετικά εκφραστική απόδοση!!! ::yes.:: ::up.::
Τόση ευστοχία στις επιλεγμένες λέξεις & φράσεις!!! ::theos.::
...με συγκίνησε!!!Εύγε!!! | |
Ουτοπία
21-03-2021 @ 23:35 | Σας ευχαριστώ. ::hug.:: | |
-Ειρήνη-
22-03-2021 @ 09:20 | Υπέροχο ποίημα, γραμμένο με βαθιά ευαισθησία! Μελαγχολικές εικόνες που αφήνουν να φανεί η δίψα για λίγη ζεστασιά στην ψυχή! Συμφωνώ με τον υπότιτλο απολύτως... | |
Γιάννης Κατράκης
22-03-2021 @ 12:13 | Όνειρ' ανείπωτα στο χτες τους ξεψυχάνε
πλάθουν ελπίδες στον πηλό της προσμονής
σχήματ' αλλάζουν οι μορφές, δειλά περνάνε
απ' τις νυχτιές στο άσπρο φως της χαραυγής.
Πανέμορφο Πόλυ Ένας χείμαρος απο συναισθήματα ξεχύνετε
Οι λέξεις δένουν τόσο όμορφα μεταξύ τους Ένα αριστούργημα
Μπράβο σου ::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | |
 |
