| |
ΜΟΝΌΛΟΓΟΙ.
ΜΙΑ ΜΑΓΙΆΤΙΚΗ ΒΡΑΔΙΆ
Συννέφιασε ο ουρανός
μα η ψυχή μου λάμπει
εσύ είσαι η πηγή φωτός
που μου 'διωξες τα πάθη.
Πόσα ηλιοχαμόγελα
μου 'βαλες στην καρδιά μου
και πόσα αστέρια φωτεινά
έφερες στ' όνειρά μου.
Γι' αυτό και γω σε αγαπώ
και θα στο λέω όσο ζω
πως είσαι η πνοή μου
που αν ψάξω γη και ουρανό
δεν θα' βρω ταίρι πιο χρυσό
όπως εσέ πνοή μου.
Κοιτώ τον ήλιο μου γελά
το ίδιο και το φεγγάρι
μέχρι κι πούλια η γλυκιά
μας βλέπει με καμάρι.
Που διώξαμε όλα τα παλιά
και γίναμε εμείς ένα
κι όταν η σκέψη σου πονά
πονώ και γω για σένα.
όπως και εσύ για μένα
Πόσα λαμπιόνια στόλισες
βαθιά τα σωθικά μου
και πόσοι Άγγελοι έβαλα
στο σώμα σου χαρά μου.
Να σε κοιτούν να σε φυλάνε
τίποτα μην μου πάθεις
ακόμη και στον ύπνο σου
να 'σαι θεά αγάπης.
Ήμουνα λυπημένος
δεν μπορούσα να βρω τον εαυτό μου
μα μια μαγιάτικη βραδιά
ήρθες εσύ και έφερες το φως μου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
