| |
Πάνω απ του ουρανού τα δειλινά
Ταξιδια κανω μακρινά
ταξίδια κανω με το νού
Που ειναι σαν αστρα του ουρανού
Φωτίζω μες στη γή στιγμές
Ανθρώπων σκέψεις μακρινές
Ανθρώπους βλεπω να γελούν
Κι ολο που πάνε αυτοί ρωτούν
Εγω μες στη ζωη πορεύτηκα
Εκει που πάει το μυαλό και φεύγει
Τις σκέψεις μου εγω ονειρέυτηκα
Και δρόμο πια πίσω δεν έχει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
