Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Νεύρα 2
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130257 Τραγούδια, 269338 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Νεύρα 2
 
Yo, δεν ξέρω τι να βαρεθώ πλέον σε αυτό τον κόσμο,
που το σύμπαν με έστειλε να γράφω και να ζω.

Καθε νουμερο στην τηλεόραση για νούμερα
και έχουνε χάσει την μπάλα με τα νούμερα.
Εδώ ο κόσμος χάνεται και εσύ το χεις κρυφό καμάρι
σωπα ποιος στο πε πως ο κόσμος κουράστηκε παρταλι.
Εσύ μιλά για παράταση,
με τόσο κακη κακή ερμηνεία ο κόσμος ήδη σας έχει πάρει για παράσταση.
Γιατί να μεινουν κλειστά τα πάντα και άλλο,
όταν στα πάρκα δεν φοράνε καν τις μάσκες το δίχως άλλο;
Βαρεθηκα τους πάντες,
εκπαίδευση, λοιμωξιολογους, πολιτικούς και αρχισυνακτες.
Όλοι τους ειναι για ντομάτες,
ώρες ώρες πετάνε κάτι καλές κοτσάνες.
Θα προτιμούσα να μην ασχοληθώ μαζί τους,
αλλά κάπου πρέπει να ξεσπάσω και να αφήσω τους τύπους.
Με έχει κουράσει η επαφή με τους άλλους ανθρώπους,
υποτίθεται έχουμε απαγορευτικό μα έχεις γεμάτους τους δρόμους.
Γαμα το, κουράστηκα, θα κλειστώ στο Θιβέτ για κάνα χρόνο,
μόνο εγώ, κανένας άλλος και θα γυρίσω,
αφότου ηρεμήσω, και αρχίσω πάλι να νιώθω,
γιατί φοβάμαι πως νεκρωνω και για να μαι ειλικρινής έχω χάσει τον ποθο.
Η ατομική ευθύνη είναι κάτι το ανεκτίμητο,
μα στην Ελλάδα ανέκδοτο ανεκδιήγητο.
Μην κράζετε όσους κάνουν πάρτι,
τα έχουν παίξει και αυτοί και έχει αρχίσει να τους επηρεάζει το χάπι.
Μα η ανευθυνότητα δεν έχει να κάνει με ηλικίες
και οι περισσότεροι στο όνομα του κοινού καλού κάναμε ήδη μεγάλες θυσίες.
Τώρα μας επηρεάζουν όλους αυτών των ειδών οι βλακειες.

Τέλος πάντων συνεχίζω,
εχω αρχίσει ψυχικά να λυγιζω.
Το άγχος αποτελεί καταλυτικό παράγοντα της κατάστασης μου.
Αν και κάποιες φορές σκέφτομαι πως ίσως και να φταίει η μισαλλοδοξια, η εκ γενετής εμμονή μου.
Εχω ξεπεράσει το φράγμα των αντοχών μου,
νιωθω νεκρός κάτω από το πέπλο των επιθυμιών μου.
Τα κανάλια, τι φάση; Όλα ακούγονται το ίδιο,
πραγματικά το βλέπω και έχω καιρό να δω τον ήλιο.
Είναι λες και είμαι σε μια σπηλιά και ψάχνω να βρω το φως έστω και για λίγο.
Μέσα στο σκοτάδι προσπαθώ να διαφυγω μα συνειδητοποιω πως δεν υπάρχει τρόπος να ξεφύγω.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 2
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες,Κοινωνικά & Πολιτικά
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
inokrini
06-04-2021 @ 18:10
Είναι λες και είμαι σε μια σπηλιά και ψάχνω να βρω το φως έστω και για λίγο.
Μέσα στο σκοτάδι προσπαθώ να διαφυγω μα συνειδητοποιω πως δεν υπάρχει τρόπος να ξεφύγω. ::up.:: ::up.:: κι ομως υπαρχει το φως ας το ψαξουμε μεσα μας πρωτα ::hug.::
aridaios
07-04-2021 @ 01:45
Εχω ξεπεράσει το φράγμα των αντοχών μου,
νιωθω νεκρός κάτω από το πέπλο των επιθυμιών μου.

::sneak.:: μμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμ ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο