| |
| | Τα δυο μου παράθυρα |  | | | Παρακινούμενος από το "σπίτι στην θάλασσα" του Αγιοβλασίτη, θυμήθηκα κάτι παλιό μου | | |
Τα δυο μου παράθυρα
Το σπίτι μου μια κάμαρη μονάχα,
ο πιο φτωχός παράδεισος στη γη,
μου είναι άσυλο, και θα ‘λεγες πως τάχα
είναι προέκταση σε σώμα και ψυχή.
Απλό μοναχικό λιθοκτισμένο,
στέκει στα πλάγια του βουνού προς την κορφή
κι έχει της θάλασσας το κύμα απλωμένο
μπροστά του όμορφη απέραντη αυλή.
Εκεί περνώ την μαύρη κούρασή μου,
μοναχικά, πότε κοιτώντας το βουνό,
κι όποτε, θέλοντας ν’ αλλάξω την φυγή μου
στρέφω το βλέμμα μου κοιτώντας τον γιαλό.
---
Το άγριο βουνό με παροτρύνει
σε στόχους υψηλούς σαν και αυτό
και με μια λάγνα ποικιλία με προτείνει
τις μαγικές του ομορφιές να τις γευτώ.
Μα μερικές φορές εκεί που με μαγεύει,
μ’ αστροπελέκια και αντάρες και χαμό,
το λατρεμένο μου βουνό με αγριεύει...
Όμως, γυρίζω στο γιαλό και ηρεμώ !
---
Κι η θάλασσα γλυκά με απαλύνει
μ΄ έναν γαλάζιο της γαλήνιο ασπασμό
και με απέραντους ορίζοντες μου δίνει
τόπους και πόθους μαγικούς να ονειρευτώ.
Όμως εκεί που τα μεράκια μου χαράζω,
μ' άγρια κύματα θεριεύει σαν στοιχειό,
την θάλασσά μου, πια, κοιτώ και φουρτουνιάζω...
Όμως, γυρίζω στο βουνό και ηρεμώ !
-.-
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | Δεν υπάρχουν φτωχές λέξεις... φτωχά λόγια υπάρχουν ! | | | |
|
Άηχος
14-04-2021 @ 22:13 | Μοιάζει σαν διαφορετικές εκδοχές του ίδιου ποιήματος. Σαν τρία
ποιήματα που είναι ένα, με αντιθέσεις και αντίθετες εκδοχές.
Η προσεγμένη και ποιοτική γραφή δε, δίνουν μια ιδιαίτερη ομορφιά
στο ποίημα ή στα ποιήματα.
Μπράβο σου Χρήστο!
::up.:: ::up.:: ::up.:: | | boofox
14-04-2021 @ 23:04 | Μη δίνεις σημασία σε ανάπηρα σχόλια από κλινικά νεκρούς εγκέφαλους. Είσαι φανταστικός! ::hug.:: | | heardline
14-04-2021 @ 23:56 | Κύριε Cerbi von Oz, τι είναι αυτά τα πράγματα.
Δεν περιμένω απάντηση βέβαια, διότι δε θα
δίνατε. Με αυτά που γράφετε ευνόητο είναι ότι
θα ακούσει κάποιος τα χειρότερα λόγια. Μιλάω,
όχι μαζί σας. Μονολογώ. Νομίζετε πώς μιλώ
με σάς. Συνομιλώ με τον άγνωστο αναγνώστη.
Μιλώ μαζί με τη σκιά μου. Συνομιλώ με έναν
εξωγήινο. Και ίσως από εκεί να πάρω απάντηση.
Κύριε εξωγήινε μ' ακούτε;; Που πήγε το χιούμορ;
Ρίξτε παρακαλώ μια σκόνη χιουμοριστική. Έχουμε
όλοι τις κλειστές μας, Ζητάμε έλεος.....
Καλησπέρα Χρήστο και Άηχε!!!!
(Εσείς δεν είδατε, δεν ακούσατε τίποτα).
Θα περιμένουμε τον εξωγήινο και τον άγνωστο
αναγνώστη να αποκαλυφθεί, ή να αποκαλύψει τι....
Το ποίημα κάτι εξαιρετικό, ίσως και εξωγήινο....
και γι' αυτό ίσως κι απωθείται (από τους εξωγήινους).
Εδώ γελάνε (όλοι πλην των εξωγήινων, χαχαχαχαχα) | | boofox
15-04-2021 @ 00:41 | Μ' αυτά και μ' αυτά ξέχασα να σχολιάσω τις όμορφες εικόνες που δημιουργούνται στο μυαλό σου διαβάζοντας αυτό το ποίημα. Σαν να είμαι εκεί και να αγναντεύουμε παρέα βουνό και θάλασσα. Εγώ πίνω και φραπέ. Αν θες πες μου να σου φτιάξω. ::laugh.:: | | liontari73
15-04-2021 @ 08:18 | εξαιρετικό ποίημα Χρήστο!!! | | CHЯISTOS P
15-04-2021 @ 10:04 | Εσβησα τα 6 σχόλια που ήταν έσχετα με τους "στίχους" και το ποίημα.
Συγνώμη που κάποια σχόλια φίλων θα μείνουν ελαφρώς "ξεκρέμαστα" τώρα. | | boofox
15-04-2021 @ 12:19 | Καλημέρα Χρήστο. Κι εγώ το ίδιο έκανα. Είναι κρίμα να λερώνουν τις δημιουργίες που με τόση αγάπη φτιάξαμε. | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
