| |
| | Το παλιό μου σπίτι |  | | | (μετρικός ακροβατισμός) https://www.youtube.com/watch?v=4lQ_MjU4QHw | | |
Το παλιό μου σπίτι.
Αργά τα βήματα, / σκυφτά / με οδηγούν
στης νοσταλγίας / το λιωμένο μονοπάτι
χαμένα κρίματα, / και μνήμες που λυγούν
πνιχτά /
σαν τους καημούς, στων αναμνήσεων την πλάτη.
Και νιώθω βάρος μου / πικρό / τη μοναξιά
που δίχως άλλο / κάθε σκέψη κυριεύει
κι είναι το θάρρος μου / σε κάθε στεναξιά
νεκρό /
μα να που τώρα, στο μυαλό μου, ζωντανεύει.!
Συρτά τα βήματα / εκεί / με οδηγούν
στο άδειο σπίτι / των χαμένων μου των χρόνων
που χίλια ρήματα / δεν φτάνουν να ξηγούν
γιατί /
μου είναι σπίτι πονεμένων παραπόνων...
Μικρός ο κήπος του / ξερός / χωρίς ζωή
με σάπια φύλλα / και χορτάρια να μαζώχνει
γυρτός κι ο φίκος του / θαρρείς και την πνοή
κι αυτός /
σαν τ’ άδειο σπίτι, θελημένα, αποδιώχνει.
Καρδιά ευάλωτη / κυρά / να ανεχτείς
να δείς το σπίτι / όπου χρόνια έχεις ξεχάσει
την ξεμαντάλωτη / την πόρτα να διαβείς
σκληρά /
να αντικρίσεις, ό,τι ο χρόνος έχει βιάσει..
Παλιά ραγίσματα / πολλά / και συφορά
και ό,τι ακουμπώ / τριζοβολά στο πέρασμά μου
μα τα ρινίσματα / στη μνήμης τη φθορά
θολά /
γίνονται λάγνα της στοργής αγκάλιασμά μου.
…….
Παλιό σπιτάκι μου / γλυκό / πώς σε πονώ !
χίλιοι αχρείοι / σε βατέψαν· - δεν με νοιάζει !..
σαν το μεράκι μου / π’ ανοίγεις ουρανό
νικώ /
της μοναξιάς μου και της θλίψης μου τ’ αγιάζι…
-.-
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 9
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Δεν υπάρχουν φτωχές λέξεις... φτωχά λόγια υπάρχουν ! | | | |
|
boofox
16-04-2021 @ 01:45 | Αχ αυτά τα σπίτια σας παιδιά τι μου θυμίζουν...
Είχα γράψει κι εγώ ένα για το σπίτι που ζούσα αλλά ήμουν 10 χρονών όταν το έγραψα και δεν έχω τολμήσει να το ανεβάσω. Όμορφες μνήμες μου φέρνεις στο μυαλό απόψε. Να σαι καλά!!! ::hug.:: | | ΜΥΣΤΗΣ
16-04-2021 @ 04:16 | Συρτά τα βήματα / εκεί / με οδηγούν
στο άδειο σπίτι / των χαμένων μου των χρόνων
που χίλια ρήματα / δεν φτάνουν να ξηγούν
γιατί /
μου είναι σπίτι πονεμένων παραπόνων...
///
Παλιό σπιτάκι μου / γλυκό / πώς σε πονώ !
χίλιοι αχρείοι / σε βατέψαν· - δεν με νοιάζει !..
σαν το μεράκι μου / π’ ανοίγεις ουρανό
νικώ /
της μοναξιάς μου και της θλίψης μου τ’ αγιάζι…
-.-
Το όλον αριστούργημα !!! ,,, :: ::theos.:: ,,,
οι στροφές που κράτησα ,,, ::382.:: ,,,
/// | | iokasth
16-04-2021 @ 09:33 | Καλήμερα Χρήστο ..τι να σχολιάσω; Υπέροχο υπέροχο.!!!
Θυμήθηκα την συνεργασία μας στο Σπίτι της φθοράς;
Μπαίνω και το διαβάζω συχνά.
Το παρακάτω ειναι κατι σαν απάντηση -υπόσχεση-
Τα εχω αποθηκεύσει σε δική μου σελίδα.
====
Συχνά το διαβάζω.
και η σκέψη μου λέει
να γυρίσω σ΄εκείνο που
η φθορά το χει βάψει
και το χει σκεπάσει
με ερημιάς κρινολίνο..
Γύρισα.
Και μέσα οι αράχνες
συχνά κάνουν πάρτι
στη άκρη πιο πέρα
ξεχασμένο το αδράχτι
οι σκάλες του τρίζουν
οι πόρτες μαγκώσαν.
η αυλή του όλο γλίτσα
τόσα.. και τόσα ....
Ο Κήπος; δεν φαίνεται,
όλο βάτους και αγκάθια
και η ψυχή μου γεμίζει
του καημού κατακάθια..
Τι Πίκρα που νιώθω..
φεύγοντας, την πόρτα του κλείνω
το στενό κατεβαίνω
και υπόσχεση δίνω.....
ΝεφΕλλη
22/5/2014
| | Αγιοβλασιτης
16-04-2021 @ 10:15 | πανέμορφο Χρηστο....
αναμνήσεις αναμεικτες..εικόνες ζωντανές ...εκφράσεις χαρισματικες... | | iokasth
16-04-2021 @ 10:32 | boofox γιατι οπως εγραψες δεν τόλμησες να το ανεβάσεις.;;
Θα έλεγα -να το τολμήσεις.
Ν.Ρ. | | ΙΚΑΡΙΟΣ
16-04-2021 @ 12:56 | Καλημέρα Χρήστο μου...μου άρεσε πάρα πολύ αυτό που διάβασα. Μου δίνει την εντύπωση ταινίας του '50 ασπρόμαυρη, με έντονες εικόνες. Εξαιρετικό!!!
Σαν να το έβλεπα μπροστά μου.... | | heardline
16-04-2021 @ 18:28 | Εξαίρετο Χρήστο!!!!!
https://www.youtube.com/watch?v=HsYPqretfDg
::hug.:: ::kiss.:: | | Tαπεινό χαμομηλάκι
17-04-2021 @ 23:10 | Το παλιο μου "stixoi"... Αυτο μου ηρθε αυθορμητα εχοντας καιρο να μπω δτη σελιδα... Καλησπερα Χρηστο! | | CHЯISTOS P
17-04-2021 @ 23:34 | Ταπεινά σ' ευχαριστώ που επανέκαμψες.... Κάποιοι λίγοι, -πραγματικά- εξακολουθούν και φυλάγουν Θερμοπύλες !.. | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
