| |
| | Ο κόσμος της Μουτζούρας (!) |  | | | «Κεφάλαιο 1 Τελείες και Παύλες» | | |
Στο κόσμο της μουτζούρας, σε ένα μακρινό σύμπαν που κανείς δε μπορεί να το δει από εδώ ακόμα… Γιατί είναι δυσδιάστατο και το ύψος δεν υπάρχει! Εκεί ζούσανε ευτυχισμένες, οι Τελείες και οι Παύλες… Ευτυχισμένες… Που λέει ο λόγος δηλαδή, πιο πολύ συμβιβασμένες θα τις λέγαμε. Αλλά τι τα θες, όλοι τελείες γεννιόμαστε, παύλες πεθαίνουμε. Έτσι έλεγαν σε εκείνο το σύμπαν οι κάτοικοι…
Όντως οι πρώτοι είχαν γεννηθεί σα Τελείες, αλλά απ’ τις πολλές αγκαλιές και από εκείνο το ζωνάρι, που το βάζανε στη μέση της μικρής τελείας, για να μη κατρακυλήσει, πιέζανε τις μικρές τελείες, ως που να μακρύνουν σε μήκος και σιγά-σιγά γινόντουσαν Παύλες. Αυτό το ζωνάρι το έλεγαν λουρί.
Οι Τελείες, όπως το λέει και το όνομα τους ήταν τέλειες. Είχαν ολοκληρωμένη μορφή, ήταν όμορφες, και βέβαια και απόλυτες. Μετά από αυτήν τίποτα δε πέρναγε. Μία μόνο Τελεία μπορούσε να επιβληθεί σε μία ολόκληρη πρόταση, ακόμα και σε παραπάνω προτάσεις! Η Τελεία έχει το σχήμα του κύκλου και ο κύκλος μικρός, η μεγάλος δε χάνει την τελειότητα του. Έτσι χάλαγαν τους εαυτούς τους οι Τελείες σε Παύλες! Αυτά έλεγαν όσοι υποστήριζαν τις Τελείες στο κόσμο της μουτζούρας.
Απ’ την άλλη πλευρά οι Παύλες, πιο τραβηγμένες και πιο δομημένες έλεγαν ότι πρέπει να γίνεσαι θυσία για να ενώσεις μία λέξη! Είναι άξια θυσία, να μείνεις για πάντα ο συνδετικός κρίκος του νοήματός! Γέφυρα στο κομμάτι της ουσίας! Ουσιαστικός δεσμός! Τι ανώτερο να υπάρξει; Έτσι έπειθαν τις τελείες και σιγά-σιγά όλο και περισσότερες Παύλες, γέμιζε ο κόσμος της μουτζούρας. Αλλά δεν άλλαζαν όλες οι τελείες. Μερικές Τελείες, μένανε τέλειες και σε μερικές Παύλες άρεσε να κινούνται ελεύθερες, (οι Τελείες) και δεν τους έβαζαν λουρί. Έλεγαν οι Παύλες… «Άστη να τρέξει μωρέ, που θα πάει… Αφού δεν υπάρχει ύψος και χαμογελούσανε.» Έτσι παρατηρήθηκαν διαφόρων ζευγών ζευγάρια.
Υπήρχε ένα ζευγάρι, η Τελεία και Παύλα, όπου παντού πηγαίνανε μαζί… Αυτοί είχαν το σύστημα της τελειοκρατείας! Η Τελεία και η Παύλα μαζί πέρναγαν και επέβλεπαν όλα τα γράμματα σα στρατός! Αν δεν είναι όλα τέλεια την έβαψες! Στο τέλος μένανε εκεί… Στο τέλος της πρότασης! Ξέροντας πως όλα είναι τέλεια, γεμάτοι περηφάνια και υπεροψία!
Ένα άλλο ζευγάρι ήταν η Παύλα και η τελεία. Αυτό είχε σύστημα της επικοινωνίας, του διαλόγου, εκεί η Παύλα έβαζε τα γράμματα σε τάξη και η Τελεία όριζε την ομάδα τους. Μετά συντάσσονταν δίπλα-δίπλα πολλά ζευγάρια και έφτιαχναν ένα διάλογο! Πολλές φορές οι διάλογοι ήταν τόσο δομημένοι που σχημάτιζαν το νόημα, φανέρωναν ένα μικρό κομμάτι της ουσίας. Για αυτό πολλοί θαύμαζαν το σύστημα της επικοινωνίας.
Μα το πιο θαυμαστό, ήταν το θαυμαστικό! Γιατί ενώ οι περισσότερες Παύλες, δένανε τις Τελείες με λουριά για μη τους φύγουν, αυτές, σκεφτόντουσαν ότι ήταν αργές και δε μπορούσαν να φτάσουν τις Τελείες να γίνουν τέλειες. Έτσι σα θαυμαστικά βρίσκανε μια ισορροπία μαζί! Πηγαίνανε στη ταχύτητα της Τελείας και η Παύλα δε φοβόταν να χάσει τη Τελεία της. Έπρεπε μόνο πάντα να ισορροπεί! Αυτό το θαύμαζαν και οι Τελείες και οι Παύλες!
Η ισορροπία είναι δύσκολο πράγμα, λέγανε τα Θαυμαστικά στις Τελείες και τις Παύλες. Γιατί η ισορροπία είναι πάντα ανάμεσα σε δύο, όπως και οι αρετές που βρίσκονται στο μέσο! Αν λοιπόν δεν ορίσουμε τα άκρα μας, πως θα βρούμε το μέσο μας;
Στο μέσα μας, πρέπει να ψάχνουμε για το μέσο μας! (Απ’ το έξω μας, να παρατηρούμε, κι στο γύρω μας να ζούμε.) Έτσι έλεγαν τα Θαυμαστικά! Μα μόλις ξεκίναγαν να εξηγούν το πως και να μιλάνε για τις αρετές, οι Παύλες και οι Τελείες κουραζόντουσαν και πήγαιναν να βρούνε καμιά μουτζούρα και να βγάλουν γράμματα.
Έτσι τα θαυμαστικά πολλές φορές μιλούσαν μεταξύ τους. Έλεγαν, είναι ανώφελο να προσπαθείς να πείσεις, κάποιον που δεν θέλει να γνωρίσει! Αδιέξοδο να προσπαθείς να μάθεις, κάποιον που νομίζει ότι ξέρει! Μα χειρότερο απ’ όλα είναι να πράττεις εσύ, τα λάθη των άλλων! Άρα είναι και ανώφελο να τους εξηγούμε, τα ωφέλημα που βιώνουμε. Αν τους ενδιαφέρουν τα θαυμαστά, να γίνουν θαυμαστικά... Αν όχι ας μην γίνουν! Και αν θέλουν, θα το βιώσουν όπως όλοι μας, φυσικά, απ’ την ανάγκη για την αναζήτηση. Θα ψάξουν το λόγο και θα στέκονται, όπως εμείς, μόνο σε γράμματα που έχουν νόημα ή φαντασία… Κάποια αξία!
Έτσι λέγανε τα θαυμαστικά και περιμένανε για πολύ καιρό να τα ρωτήσει κάποιος… Μα στο κόσμο της μουτζούρας το κόμμα, δεν είχε έρθει ακόμα…! Αν δούμε κι άλλο απ’ τον κόσμο της μουτζούρας, ίσως τότε να μάθουμε την πρώτη ερώτηση που θα συναντήσει το θαυμαστικό. Για την ώρα γνωρίσατε ένα μέρος όπου οι Τελείες και οι Παύλες ζούνε ευτυχισμένα ή σχεδόν ευτυχισμένα…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | Ο χρόνος μετριέται σε στιγμές... η γνώση σε εμπειρίες | | | |
|
ΜΥΣΤΗΣ
01-05-2021 @ 19:28 | ::1255.:: ,,, ::1255.:: ,,, ::1255.::
Καλό μήνα και καλή Ανάσταση !!! ,,, ::382.:: ,,,
/// | | Κων/νος Ντζ
01-05-2021 @ 19:30 | Αψογος! Καλή Ανάσταση! ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | aridaios
01-05-2021 @ 21:39 | ::theos.:: ::theos.:: | | Skylight
01-05-2021 @ 21:40 | Καλή ανάσταση σε όλους με υγεία ::hug.:: | | ΙΚΑΡΙΟΣ
02-05-2021 @ 12:30 | Χρόνια πολλά Σταμάτη._!!!! | | zari.kardias
10-05-2021 @ 01:26 | ...σε ένα μακρινό σύμπαν που κανείς δε μπορεί να το δει από εδώ ακόμα…
Γιατί είναι δυσδιάστατο και το ύψος δεν υπάρχει!
Μου άρεσε τόσο πολύ!!! Απίστευτα ωραίο!!!::4076.::
Το διάβασα 2-3 φορές και κάθε φορά θαυμάζω άλλο σημείο
από την τόσο βαθιά συλλογιστική σου σκέψη!!! ::theos.::
...Για την ώρα γνωρίσατε ένα μέρος όπου οι Τελείες και οι Παύλες
ζούνε ευτυχισμένα ή σχεδόν ευτυχισμένα…
...Αλλά τι τα θες, όλοι τελείες γεννιόμαστε, παύλες πεθαίνουμε. ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
