| |
Μέσα στο κλειστό τούτο δωμάτιο,
φύρες οι μέρες που κυλάνε
σαν άλλοθι, σαν ξόδι
μακριά από το φως,
μακριά από τους διαδρόμους,
σαν ανασαιμιάς αέρας.
Μέσα σε τούτο το δωμάτιο,
όποια στιγμή κι αν θέλησα
με τόλμη να κυττάξω κατάματα,
πάντα, μα! πάντα, μισό βήμα έκαμα πίσω
[με το ένα χέρι στην τσέπη...]
με μια δειλία γι' άλλοθι και για ξόδι.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
