| |
Ρωτούν πολλοί γιατί φέρομαι πολλές φορές
σαν παιδί παρά την ηλικία μου ,
κανείς δεν μπορεί να νιώσει την ιδιαιτερότητά μου
και τον εσωτερικό παιδικό κόσμο που με περιβάλει.
Κοιμηθήκαμε μαζί με τον πατέρα μου πάνω στο κάρο μας
με θέα τον έναστρο καλοκαιριάτικο ουρανό
εποχή αλωνισμού ένα καλοκαίρι του παλιού καλού καιρού
ξύπνησα από τη λάμψη και το θόρυβο
που έκανε ένας κομήτης με όνομα ενός Νορβηγού
που περνούσε πάνω μας με κατεύθυνση το νότο.
Σκόνη από την ουρά του έπεσε στο πρόσωπό μου
και μ' έλουσε με ιδιαίτερη μοναδική χροιά και φως
ύλη και χρωστική του βαθέος σύμπαντος.
Έκλεισα πάλι τα μάτια κι αποκοιμήθηκα
ξύπνησα με τη βεβαιότητα πως δεν ήταν όνειρο.
Αργότερα σκέφτηκα πόσο ταπεινός κι απειροελάχιστος είμαι
εγώ ο κάτοικος αυτής της γαλάζιας αιωρούμενης σφαίρας
και πόσο μεγαλειώδης είναι ολόκληρη η πλάση.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
