| |
Σε μια γωνιά του δρόμου του μικρό χωριό
στέκει λυράρης ,στο κέντρο διστάζει να μπει .
Ξυπόλυτος στον πάγο παίζει όσο καλά μπορεί
ξυλιασμένα τα χέρια από την παγωνιά
στο μικρό καπέλο δεκάρα καμιά
το στομάχι διαμαρτύρεται κενό,
-Άστο να γουργουρίζει ,
κρασί να είχα τουλάχιστον να πιω “
Κανένας δεν τρέχει να τον ακούσει
το τσουχτερό κρύο κανείς δεν αψηφεί
σκυλιά τα πόδια του γλύφουν να ζεσταθεί.
Απαθής τη μουσική του παίζει συνεχώς
την ψυχή και το σώμα θερμαίνει η ελπίδα διακαώς
-Ε..λυράρη ,του αποκρίνεται λυπημένη
μια όμορφη κοπέλα,μαζί σου θέλω
να τραγουδήσω με τη φωνή μου και τη λύρα σου
να παίζουμε χωρίς σταματημό
μήπως συγκινήσουμε κάνα περαστικό.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
