| |
Ξεκινάς από νέες αφετηρίες...
Βαδίζεις στο πλακόστρωτο...
Τα πόδια ηχούν με την Ένωση...
Ένα κενό και παύσεις...
Προσπαθείς να μπεις ενδιάμεσα...
Αρμάτωσες τα βήματα σου να ξε-φύγεις...
Το αποτσίγαρο γλυστά απ' τα δάχτυλα και πέφτει πίσω σου...
Οι στάχτες χάθηκαν στις αμυχές δίπλα στις πλάκες...
παγωμένες και μόνες σιωπούν...
Γυρνάς και θωρείς ένα τίποτα...
Σκόρπησαν κι αυτές σαν το τσιγάρο...
Νέκρωσε η ζωή τους στάλα στάλα...
Το πεζούλι άδειο και βρώμικο...
Άστεγα περιστέρια τριγυρνούν άσκοπα...
Τα θωρείς και συνεχίζεις...
Οι τσέπες σου άδειασαν χθες...
Τα κέρματα ψυχρά κι αφιλόξενα...
Τα σκόρπισες κάνοντας χίλιες ευχές...
Και τα χαρτιά κιτρίνισαν τσαλακωμένα...
Οι λέξεις δεν άντεξαν να ζουν...
Έσβησαν κι αυτές...
χάθηκαν όπως οι στάχτες...
Δεν υπάρχει Λευκό χαρτί...
Δεν υπάρχει μελάνι...
Κανείς δεν αγκάλιαζε το χαρτί...
Κανείς δεν ρουφούσε το μελάνι...
Στέλιος Κ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
