| |
| | Ο (-)άνατος ή Τάνατος |  | | |
Τι σκοτεινός και άχαρος, ο Θάνατος, εν τέλει,
έτσι μου τον διδάξανε, κανένας δεν τον θέλει,
εκτός απ’ τους αυτόχειρες, όπου τον προκαλούνε,
και μια διέξοδο σ’ αυτόν ζητάνε για να βρούνε.
Ας δούμε πρώτα τ’ όνομα να δούμε τι σημαίνει,
“Θ” λοιπόν προσθετικό σ’ αυτή τη λέξη μπαίνει,
ξεκίνησε σαν “άνατος”, ο μη, παθαίνων βλάβη,
αυτός όπου δε βάλλεται, και τίποτα δε ‘βάλλει.
Το “Θ” καλλωπιστικά το βάλανε στη λέξη,
για να συνδέει με του Θεού την ιερή τη σκέψη,
ψάξτε τις λέξεις από “Θ” τι θαυμαστές που μοιάζουν,
και δείτε το θυμίαμα που και οι ίδιες βγάζουν.
Έτσι λοιπόν αναίτιος είναι όποιος πεθαίνει,
«άνατος», πια δε βάλλεται ούτε κακό παθαίνει,
αυτά γνωρίζουν οι θνητοί, πριν τον Θεό γνωρίσουν,
πριν καταλάβουν την ψυχή και πριν την προσεγγίσουν.
Θεός ως θείν, ως κίνηση, που λέει ο Σωκράτης,
που αφήνει μια υπόνοια πως κάτι θα υπάρχει,
Θάνατος δίχως την ψυχή, καμιά δεν έχει αξία,
λεν’ όσοι αναζήτησαν την υστεροφημία.
Έτσι ορίζουν την ψυχή ως κίνηση στο σώμα,
η κινητήριος ορμή, που ζει για πάντα, αιώνια,
και λένε μια διάλυση τον θάνατο εν τέλει,
εκεί που άλλο η ψυχή, το σώμα δε το θέλει.
Αυτή τότε πορεύεται μια ανοδική πορεία,
ενώ το σώμα ανώδυνα, στη Γη δίνει στοιχεία,
…Τώρα που πάει η ψυχή, καθείς ότι πιστεύει,
μα αν αυτό το σκέφτεται, το θάνατο πρεσβεύει.
Αυτός γνωρίζει το σκοπό, τη θεϊκή αξία,
και δίνει πάντα στο παρόν μια άλλη σημασία,
δεσμεύεται απ’ το σκοπό, διέχει, διαπράττει,
κατανοεί πως είναι εδώ, να διδαχτεί απ’ τα πάθη.
Γιατί για ‘κείνον η ζωή, έχει μικρή αξία,
όταν αιώνια η ψυχή, αιώνια η ευφορία,
κι αναρωτιέμαι τώρα πια αν, η ψυχή έχει αξία,
αξίζει όσο ο θάνατος, εν τέλει, στην ουσία…
(…και κάποιος ίσως να ‘λεγε… κι η υστεροφημία…)
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Ο χρόνος μετριέται σε στιγμές... η γνώση σε εμπειρίες | | | |
|
karabasgeorgos
11-11-2021 @ 12:12 | Τώρα που πάει η ψυχή καθείς ότι πιστεύει
εγώ θα έλεγα μια διάλυση
που άλλο η ψυχή το σώμα δεν το θέλει
πολύ καλό το όλον | | CHЯISTOS P
11-11-2021 @ 13:04 | Σταμάτη. είσαι αστέρι καί στην ποίηση, καί στην φιλοσοφία !
| | ΑΜΑΡΥΛΙΣ
11-11-2021 @ 17:38 | Με το Χρήστο μας ασφαλώς. ::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | | Μπόσινας Νίκος
11-11-2021 @ 21:17 | Πάρα πολύ ωραίο και ψαγμένο! | | Skylight
12-11-2021 @ 11:11 | Ντρέπομαι λίγο μα εδώ, πρέπει να διορθώσω
και πιθανή εξήγηση, άλλη μία να δώσω,
γιατί μου είπε δάσκαλος, (που είναι σπουδαγμένος),
και στην αρχαία ελληνική, πολύ αφοσιωμένος.
Ο "θάνατος" προέκυψε σαν λέξη απ’ το “τανύω”
τεντώνω, απλώνω, ως ταναός, τυλίγω τα τριγύρω,
με εναλλαγή του δοντικού, το ταφ έγινε θήτα,
τάνατος ίσον θάνατος, άλλη ερμηνεία βρήκα.
Αυτός που απλώνει στους θνητούς, που όλα τα τυλίγει,
και που κανένας δε μπορεί, αυτόν να αποφύγει,
αυτό το ουράνιο όριο, αυτά τα σύνορά μας,
που δίνουν νόημα στη ζωή κι ελπίδα στα όνειρά μας.
Εγώ μένω αγνώμονας, μ’ αρέσουν και τα δύο,
χάρηκα που το έψαξα και που το αναλύω,
θα εξετάσω ενδελεχώς το παραπάνω θέμα,
κι αν καταλήξω κάπου εγώ θα γράψω άλλο ένα… (ποίημα) | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
